अभिप्राय

संघर्ष

२०१९ वर्ष सगळ्यात भारी वर्ष होतं. म्हणजे नवीन ताई-दादा आणि यावर्षी पहिल्यांदाच आपल्या लाडक्या ताई-दादांनी नवीन ताई-दादांच्या मिटींगची सुरूवात केली. त्यांना आपण आपल्या पथकाच्या परंपरेची आेळख करून दिली. फार भारी वाटलं, प्रत्येक वर्षी प्रतीक दादा आपल्या बहीण-भावांवर नवीन जबाबदारी सोपवतो आणि आपले ताई-दादा सगळ्या जबाबदाऱ्या अतिशय सुंदर पध्दतीने पार पाडतात.

२९ जुलै २०१९ हा दिवस आपल्या सगळ्या वादकांसाठी फार आनंदाचा आणि महत्वाचा दिवस, २०१९ चा पहिला ठोका. पण, त्या दिवशी दादाच्या आवाजातील घोषणेनी सुरूवात झाली नाही. पण, बाप्पाचा आशिर्वादच, वादनाच्या मध्यात जे काही झालं त्यामुळे दादाची एन्ट्री झाली. म्हणजे एकदम वातावरण मस्त तापलं, त्यानंतरचं वादन सगळ्यात भारी, भन्नाट झालं.

त्यानंतरच्या आपल्या सगळ्या प्रॅक्टिस लोकेशन च्या मस्ती, गंमती, धमाल नुसती...आपल्या परिवाराचा सगळ्यात आवडता सण रक्षाबंधन. We are very lucky to have you all our brothers, everyone is gem of Family. त्या दिवशी सगळ्या दादांनी ताईंसाठी बनवलेली पावभाजी. अशी पावभाजी, सगळ्याच बहिणींना भेटत नाही. त्यांच सगळ्या ताईंवरचं प्रेम, माया, खुप भारी. एकदम अप्रतिम असा दिवस आपण सगळ्यांमुळेच आम्हाला पाहवयास, जगण्यास, अनुभवास मिळाला.

त्यानंतर एका मिटींग मध्ये दादा कडून कळाले की आपल्या पथकाला पुण्याचे आराध्य दैवत श्री कसाबा गणपती यांच्या दारी आपल्याला वादनाची सेवा करण्याची संधी आपल्या पथकाला देण्यात आली आहे त्या दिवशी सगळे आनंदी उत्साही चेहरे म्हणजे आज पर्यंत ज्या बप्पाला आपणास दुरुन पाहण्यास मिळायचे यावर्षी आपण त्या बाप्पा चरणी आपलं वादन ही सगळ्यात भारी बातमी पुण्यातल्या पथकांना याची संधी मिळतेच अस नाही पण आपल्याला ती मिळाली आणि एकदाच नाही तर एकाच वर्षात आपण तीन वेळा आपण कसबा गणपतीच्या दारी वादन केलय. हे सगळं आपल्या ब्रिजेश दादाच्या प्रयत्ना मुळे या सगळ्या साठी दादा तुझे फार कौतुक आपल्या पथकाकडून तुझ्या पथका बद्दलच्या प्रेमासाठी no word's. Trust thank you. २०१९ च वर्ष खुप भारी. पहिल्याच दिवशी आपल्याला मिळालेल्या दहा सुपाऱ्या सगळ्या बप्पांच स्वागत आपण तितक्याच जल्लोषात केलं संघर्षच्या ईतिहासामधला सगळ्यात महत्त्वाचा आणि ऐतिहासिक दिवस २ सप्टेंबर २०१९

त्यानंतरच्या सगळ्या आपल्या सुपाऱ्या एकदम भन्नाट कोर्टची सुपारी एकदम भारी. त्यानंतर शेवटाच्या दिवशी म्हणजे अनंत चतुर्दशीला निगडी प्राधिकरणाला शेवटाची जुगलबंदी. रोहन दादाची ताकद एकदम कडक जबरदस्त. समोरच्या पथकाने माघार घेत आपल्याला दिलेली दाद मस्त फिलिंग एकदम.

त्यानंतर आपण थांबलो नसून आपण सी एम फडणवीस. साहेब यांच्या आगमना खातर वाजवलेल्या सुपाऱ्या. हैद्राबाद ची सुपारी. नारायण पूर ची सेवा अशा सगळ्या वादनाच्या संधी आपण घेतल्या नारायणपूर ला वाजवण्याची माझी ईच्छा होती पहिल्यांदाच वादन केलं त्यादिवशी खरी वादनाची गम्मत आणि मेहनत ताकद,शक्ति सगळी अनुभवली.

त्या दिवशी पहिल्यांदा असं वाटलं की आपण कमी पडलो. आपण म्हणजे मी. मला पहिल्याच वेळी चक्कर आली आणि पूर्ण वादन करता नाही आलं.पण आपले ताई दादा, सगळ्यांना सलाम, एकदम भारी.

त्यांनतर २०१९ च्या पर्वातील शेवटची सुपारी. चिंचवड मधील छत्रपती शिवाजी महाराज यांच्या जयंती निमित्त त्यावेळेस खूप भारी वादन झालं. सगळे वादक ताई-दादा , फुल जोश, जल्लोष, वातावरण एकदम तापवलं आपण. आपलं वादन एवढं जबरदस्त झालं की आपल्या समोर असलेलं दुसऱ्या पथकाचा आवाज सुद्धा ऐकु येत नव्हता. आपला लाडका वादक तात्या (अमित दादा) यांनी नुसता राडा केला होता. त्यांचं वादन पाहून खूप भारी वाटलं. कोपऱ्यात वादन करायला मज्जा सुद्धा येते आणि एक जबाबदारी पण असते आणि आपले सगळे ताई-दादांना कोणीच तोड देऊ शकत नाही.

"स्वावलंबी होतात सारे
कळते जबाबदारी
संघर्षची नशाच निराळी
आपली मानसिकताच वेगळी".

26 - जून : संघर्ष वर्धापन दिवस 🚩

26 - जनवरी : गणतंत्र दिवस

इस वर्ष 26 जनवरी पर प्रैक्टिस सेशन था । प्रैक्टिस के बाद प्रतिक दादा ने मीटिंग करी । उसी समय दिमाग में एक विचार आया की यूँ तो लोगो ने संघर्ष को कई नाम दिए हैं और संघर्ष को एक शब्द में बयां भी नहीं किया जा सकता। मेरे लिए संघर्ष एक गणतंत्र से कम नही क्योकि हमारे खूबसूरत देश भारत और हमारे लाड़के पथक संघर्ष में बहुत समानता हैं ।

जिस तरह हमारे देश में भिन्न भिन्न रंग हे ऐसे ही रंग हमारे पथक में भी हैं । हमारा देश का संविधान बिना किसी भेदभाव के सारे लोगो को बराबरी का अधिकार देता हैं उसी तरह हमारा पथक भी सभी के लिए खुला हैं और प्रतिक दादा के नियम भी सभी लोगो के लिए सामान हैं । हमारे देश की तरह हमारे पथक ने भी बहुत संघर्ष किया हैं ।

८ वे वर्धापन दिवस की सभी ताईं दादा को शुभकामनाये। गणपति बप्पा से यही प्रार्थना की हमारे देश की तरह हमारा पथक भी प्रगति के मार्ग पर रहे ।

जय हिन्द । जय महाराष्ट्र । जय संघर्ष
🚩🚩🚩🚩🚩
🚩🚩🚩🚩🚩

संघर्षकर
- कपिल संगीता बालेश्वर चौहान

"आजी सोनियाचा दिनु वर्षे अमृताचा घनु"
माऊलींच्या या रचने प्रमने संघर्ष बरोबर खरंच सुवर्ण क्षण अनुभवायला मिळाले..

नमस्कार,
मी क्षितिज वृषाली बाबासाहेब बांडे एक संघर्षकर...
संघर्ष हा माझ्या आयुष्यातील एक अविस्मरणीय, सुखद, आनंददायी, जादुई असा प्रवास आहे...
ढोल ताशांच्या पलीकडे जाऊन संघर्ष परिवार मला खूप काही शिकवून गेला आणि आजही शिकवत आहे...

मी माझ्या रोजच्या आयुष्यामध्ये अत्यंत व्यस्त आणि त्रस्त झालो असताना मी संघर्ष परिवराबरोबर जोडला गेलो.. आणि खरंच माझ्या मनातील सर्व तान तणाव विसरून मी एका वेगळ्याच आनंदाचा भाग झालो..
पथकामुळे आज मला जीवाला जीव लावणारे ताई दादा मिळाले.. पथकामुळे माझ्या व्यक्तिगत आयुष्याला देखील शिस्त लागली..

अस म्हणतात की, संगीत हा देवा पर्यंत पोहचण्याचा सगळ्यात चांगला मार्ग आहे, ढोल ताशाच्या गजरात आम्ही देवा पर्यंत पोहचलो की नाही माहित नाही पण गणराय नक्कीच आमच्या पर्यंत पोहचले आणि त्याचीच प्रचिती म्हणजे एकाच वर्षात २ वेळा पुण्याचा मानाचा पहिला गणपती श्रीमंत कसबा गणपतीची सेवा करण्याचं भाग्य मला लाभलं..

गणपतीच्या दिवसात बाल कल्याण केंद्र पुणे येथे केलेलं वादन हा सर्वात सुखद, भावनिक आणि डोळ्यात साठवून ठेवाव असा क्षण होता..

गणपतीचे दहा दिवस भरपूर वादन केलं.. मन भरून गेलं आणि शेवटच्या दिवशी अस वाटलं की आता परत ढोल हातात यायला किमान १ वर्ष तरी लागेल पण बाप्पांनी पुन्हा कृपा दृष्टी दाखवली आणि नवरात्री मध्ये पुन्हा वादनाची संधी दिली ते ही हैदराबाद मध्ये... आपल्याला गावापासून लांब जाऊन आपली संस्कृती दाखवण्यात किती अभिमान, मान, सन्मान असतो हे तिथं जाऊन कळलं... हैदराबादचे वादन म्हणजे एक उत्कृष्ट नियोजन आणि संघ याच उत्तम उदाहरण आहे... तो अनुभव आजही डोळ्यांसमोर स्पष्ट आहे... हा माझा आनंद द्विगुणित करण्याचं काम माझी अर्धांगिनी योगिताने केले माझ्या बरोबर पथकामध्ये येऊन... माझ्या या आनंदाच्या क्षणांन साठी मी प्रतीक दादा आणि संघर्ष परिवारातील सर्व ताई दादा यांना खूप सारे धन्यवाद देतो...

जाता जाता एकच सांगतो संघर्ष बरोबरच्या प्रवासात मी विट्ठल पहिला वेगळ्या रुपात आणि वेगळ्या अर्थाचा...

धन्यवाद..

!! संघर्ष !!
एक वेगळाच अनुभव,
एक वेगळीच ताकद,
एक वेगळाच विश्वास,
एक वेगळाच इतिहास,
एक वेगळीच संस्कृती,
एक वेगळाच संघर्ष!!
पुण्यातला भन्नाट पथक,
बात अलग है.......
🚩🚩🚩संघर्ष 🚩🚩🚩
संघर्ष ढोल ताशा पथक.....!!

I never imagined that I would be able to join a traditional troop like this anytime soon after moving to Pune.

But due to my love towards Ganesha and learning nature, I called up Pratik dada asking if I can join the troop.

I was already 1 month late for practice, but to my utter surprise - Dada not just allowed me to join, he actually made arrangements so that I can learn tunes and play dhol in remaining time.

Sangharsh is a family of people belongs to different age groups and professions like students, working professionals, business owners, housewiifes, retired parents and whom not 👨‍👩‍👧

Going to learn dhol everyday after Office has become my passion. My Saturday Sunday was full of dhol practice since the day I started this journey.

I remember the first time I have attended megha practice (6 hours continues dhol practice on weekends with very limited water intake) i tied dhol on my waist at 6 AM and continued playing (We use to practice on BRTS road which was blocked due to construction - yessss khulle aasman ke niche 😍) fighting against intensed sunlight I fainted at 12:15 🤣

They took immediate Care of mine and motivated me so hard that I never stopped practice in-between after that 🥰🥰

The moment I got my official Pathak I-card was sooo priceless. इतिहासात आत्तापर्यंत कधी न घडले ते संघर्ष ने केले, आयकार्ड मध्ये बाबांसह माझ्या आईचेही नाव आले! 🙏 अभिमान आहे मी संघर्षची वादक आहे 👌🏻👌🏻

With immense proud and joy I say it loud, that 🚩Sangharsh 🚩is the bestest thing I came across in Pune. It's not just troop, it's like family to all the members. The discipline, trust, Tai-Dada culture, passionate vadak, commitment,hardwork, respect for each member and a lots of other things makes Sangharsh a beautiful family.

The very first day we got 10 suparies and I am so so so fortunate that we got selected among 85 troops who applied to play Dhol at पुण्यनगरीचे ग्रामदैवत आणि मानाचा पहिला श्री कसबा गणपती 💖
That was just a beginning of the journey. Sangharsh has won many compititions and did vadan at very prestigious places including Pune district court and where not!!

I remember after each practice/vadan we use to sit together and share our dabba(tiffin) and enjoy dinner. Sometimes on footpath sometimes at fency restaurants ☺️☺️.No matter how late it is we go to dagadusheth after dinner ( sometimes early morning of next day 🙈).

This experience is beyond i can write in words ❤️

With all my heart I thank Sangharsh for giving me some lifelong memories and opportunity to play Dhol which was my dream ❣️

Sangharsh !!!

I am Pooja Rekha Haresh Lulla, yes this identity is given to me by Sangharsh Dhol Tasha Pathak.

More than a pathak it's a family(Pathak palikade parivaar)

We came to know about pathak from Payal dii(our Doctor Tai), so had a strong intuition if Payal dii is part of pathak there must be something we should go and attend meeting. First meeting of Pathak which I have attended in which Pratik dada and Pooja Rai tai has taught us the disciplines, the values, the ethics and the karyalaay atmosphere where the meeting was conducted has created a powerful impact on my mind

Three strong principles of Sangharsh Pathak
1) Tai dada sanskruti
2) Vishwas
3) Shista

All the thoughts regarding safety and other concerns got clear from these principles and our parents also got assurance yes we can surely join Sangharsh Pathak .

The main motive of Pathak is likewise people should connect (aaplayla lokaaan sobat naat jodaychaa aahe)

Believe me your whole personality gets changed, you become more positive and better person And You will be surrounded with great people who are always ready to help selflessly.

I joined pathak in 2019, being a part of this pathak, I have experienced the human values and humanity which is lost in today’s world. Here people are full of values, you will start believing if you do good and if you are part of this pathak, beleive me you can achieve wonders.

Sangharsh family is more than just a Pathak. they will help you in every possible way
"The one who sees from outside can never understand strength you get from this pathak"

The best positive thing Sangharsh Pathak teaches you is nothing is impossible (Naahi , Nako, Jamnaar naahi) these all negative thoughts will be vanished from your dictionary if you are part of this Pathak.

Not only this, Pathak teaches you to come forward and speak and put your thoughts. You will not only learn playing dhol, tasha, tol, dhwaj, shankh, but all your skills and talent will be highly respected and appreciated here like photography (you can join Media team, cooking skills (Cooking team), leadership skills(volunteering team)painting(diya painting during Diwali ), management skills, Accounting skills, business skills(pataaka stalls during Diwali), Creativity in making diwali lanterns and many things everything you will learn here and your personality will change in a better person.

The year 2019 was fully blessed for us, we got opportunity to do vadan at most prestigious place "Kasba Peth Ganpati" all thanks to bappa for this " Bappa listens prayer of every true heart"
The struggle which our old vadak has seen from batch 2014 , 2015 as pratik dada explains because of their selfless and good deeds bappa has listened their prayers, and 2019 batch got this golden opportunity to see and experience "Kasba ganpati vaadan 2 times this year" ( sandhi midaali aahe tyacha sona karun ghyaaa a great motivation by pratik dada )

Not only this we got an opportunity of many supari's - Narayanpur, Hyderabad,and many more this year was a huge blessing from bappa to Sangharsh Pathak all because of their Struggle and faith in Bappa
My personal experience is earlier when I lived in Pune, I feel unsafe but after being part if this pathak I fell very secured In Pune. if any problem comes I have that trust, all the Dada's and Tai will stand on their toes to help you. The best thing we got an opportunity in "Bal- kalyaan" we got to know about kids having disabilities, but the happiness which Sangharsh Pathak has given them is beyound words.

Sangharsh Parivaar comes and helps society in many ways not only vaadan. Here we do Blood donation camps and this year 2020 - pandemic year, the only source of positivity this year is Sangharsh Pathak.
(This family is connected in all ways during these days as well, we are all away, but we are connected with video calls and meetings everywhere) We have celebrated Rakshabandhan on GoogleMeet , not only this our Tai's has shown huge respect to police officers and Doctors (our kirti Tai and Rashmi Tai) celebated rakshabandhan with true warriors (our doctors and police officers) with full precautions.

Not only this we do treks, Dabba party, nightouts fun and many things here.

Discipline ke time disclipine aur fun ke time full on masti there are many things which I can never put in words what Sagharsh has given me.

संघर्ष...

पुण्या मध्ये आल्या पासूनच ढोल ताश्यांच खूप आकर्षण होत. एका छोट्या शहरातून असल्यामुळे.. मी नेहमी विचार करायचो की मी ढोल वाजवु शकेल का.. मला जमेल का... मला ढोल ताशा पथकात घेतली का... ढोल ताश्यांचा आवाज कानावर पडला की मी आवर्जून बघायला जायचो...

प्रत्येक वेळेस विचार करायचो की या वेळेस नक्की पथक जॉईन करायच...पण काही कारणांमुळे नाही जमायचं...पण म्हणतात ना की... "अगर पूरी शिद्दत से किसी चीज़ को चाहो तो सारी कायनात आपको उससे मिलाने में जुट जाती है…" तसच काही माझ्या सोबत पण झालं असेल...

गणपती जवळ येत होते... त्यामध्येच मी माझ्या मित्राकडून म्हणजेच प्रतीक कुदळे कडुन संघर्ष ढोल ताशा पथकाच्या New Joining बद्दल ऐकलं... त्याने मला सांगितले की तो पण आहे पथकामध्ये... संघर्ष बद्दल त्याने मला थोडी माहिती दिली आणि New Joining Meeting Attend करायला सांगितली... पण पहील्या मीटिंग ला उशिरा पोहचल्या मूळे... दादाने दुसरी मीटिंग attend करायला सांगितलं... Sunday असल्यामुळे ऑफिसला सुट्टी होती... त्यामुळे दुसऱ्या मीटिंग ला वेळेवर हजर झालो... तो दिवस मला अजूनही आठवतो आणि कधी विसरणार ही नाही... २१ जुलै २०१९... मीटिंग मध्ये बरेच जण आलेले होते.. मीटिंग मध्ये प्रतीक दादाने सर्व समजावून सांगितलं... संघर्ष ढोल ताशा पथक म्हणजे फक्त एक पथक नाही तर परिवार आहे...पथकाचे तीन Main पिल्लर म्हणजेच....
ताई-दादा संस्कृती
विश्वास
शिस्त
या सर्वांबद्दल... पथका बद्दल... दादाने सविस्तर माहिती दिली...

मीटिंग झाली... पूर्ण attend केली... एक समाधान होत की Finally ढोल वाजवायला मिळेल.. मीटिंग झाल्यावर घरी जातांना गाडी पंक्चर झाली... खूप late झाल असल्यामुळे पंक्चर शॉप ही बंद झाले होते.. मग काय नेली गाडी ढकलत. कार्यालया पासून बालेवाडी पर्यंत..☺️ म्हंटल संघर्ष चा सदस्य व्हायचं असेल तर संघर्ष करायलाच पाहिजे... Form भरून Submit केला... Form वर पहील्यांदा माझ्या नावाच्या समोर आईच नाव लावलं... खूप अभिमान वाटला..
❤️...वैभव सविता विजय हानेगावकर...❤️

दादाने ग्रुपला add केलं..
वाद्यपूजनाचा दिवस आला.. तेव्हा जुन्या ताई दादांच वादन बघून खूप भारी वाटलं... अंगावर काटे आले... थोड्या वेळाने प्रतीक दादाने New Joiners ना ढोल बांधायला सांगितले... ढोल बांधला... मनसोक्त वादन केलं.. त्या दिवशी मला... भन्नाट वादनाबद्दल संघर्षचा पहिला पुरस्कार मिळाला... खुप खुश झालो... घरी सांगितलं आई-बाबा, बहीण सर्व खुश झाले.

मग प्रॅक्टिस चालू झाली... हळू हळू सर्वांसोबत एक घट्ट नात झालं... ताई... दादा... रक्ताच्या नात्या पेक्षाही मजबूत नात..

मला माझं I-CARD मिळालं...
😍FINALLY I AM OFFICIALLY PART OF RICH FAMILY CULTURE😍

I-CARD वरच नाव ऐकून खूप समाधान मिळालं..
❤️...वैभव सविता विजय हानेगावकर...❤️
प्रॅक्टिस मस्त जोऱ्यात चालू झाली... MEGA प्रॅक्टिस.. त्यांनंतर च सर्वां सोबत बसून जेवण.. प्रॅक्टिस नंतर दादा ची मीटिंग.. त्यामधला आहात ना... हे वाक्य... त्यानंतर सर्वांचा मोठया आवाजात होकार... पाऊस आला तरी ताडपत्री टाकून प्रॅक्टीस चालू... खूप वेगळी फिलिंग होती ती...

हळू हळू गणपती बाप्पाच्या आगमनाचे दिवस जवळ येत होते..तशी तशी प्रॅक्टिस ही जोरात चालू होती...आणि एकदिवस दादाने सांगितले की आपल्या पथकाला मानाचा पहिला कसबा गणपती समोर वादन करायला मिळणार आहे...
संघर्ष मध्ये पहिल वर्ष आणि त्यामध्ये ही मानाच्या पहिल्या गणपती ची सेवा मिळणार...
कसबा गणपती समोर वादन करायला मिळालं..एकदा नाही तर एकाच वर्ष्यात दोन वेळा मानाच्या पहिल्या गणपती ची वादनाच्या रूपात सेवा मिळाली
त्याबद्दल आयुष्य भर गणपती बाप्पाचा आणि संघर्षचा खूप खूप ऋणी राहील... गणपती मध्ये बर्याच सुपाऱ्यांमध्ये वादन केलं...संघर्ष मध्ये आल्यावर बरच शिकायला मिळालं..वादन, Maintanance, Management, Discipline, Trust, Relations...
हैदराबाद मध्ये पण वादन करायला मिळालं...हैदराबाद चा एक वेगळाच अनुभव होता..वादनाचा..त्यानंतर रामोजी फिल्मसिटी with all ताई-दादा....भाग भाग के shows देखे...
हैदराबाद ची सुपारी...लई भारी...
संघर्षनी मला उद्योजक पण व्हायला शिकवलं...
संघर्ष ढोल ताशा पथक म्हणजे काही वादकांचा संघ आणि ढोल ताशांच वादन एवढंच नाही तर संघर्ष ढोल ताशा पथक पथका पलीकडेही एक परिवार आहे.
संघर्षने खूप काही शिकवलं..आणि अजून ही शिकत आहे...आपल्या ताई-दादांकडुन पण भरपुर शिकायला मिळत आहे...
संघर्ष ने मला भरपूर दिला आहे...त्या साठी मी गणपती बाप्पा चा आणि संघर्ष परिवाराचा आयुष्यभर ऋणी राहील...

❤️ अरे बात अलग है संघर्ष ❤️
🙏🚩गणपती बाप्पा मोरया🚩🙏

संघर्ष!! ✊🏻

मिळते येथे चित्तशुद्धी|
मिळते येथे शुध्दबुध्दी||

मिळतो येथे अपार विश्वास|
मिळतो येथे खुला श्वास||

असा हा आमचा सर्वांग सुंदर परिवार|
जेथे होतो वेगळ्या मानसिकतेचा साक्षात्कार|| 😌😊

लहानपणी बघितलेल्या बाप्पांच्या मिरवणुकीत मनात ठसलेल्या ढोल नादाचे connection जुळले ते संघर्ष मध्ये सामील झाल्यावर. २०१९ - माझे पथकातले तिसरे वर्ष!! 😍
२०१७ साली जेव्हा पथक join करायचे होते तेव्हा facebook वर वाचले होते- ताई दादा संस्कृती, शिस्त आणि विश्र्वास... खूप अनोखी कल्पना वाटली. त्याचा अनुभव आला तो पथक सदस्य झाल्यावरच. आणि तो अतिशय सुखदायक आहे हे काही वेगळे सांगायला नको... ☺️

'ताई- दादा' संस्कृती बद्दल मला उमगलेला एक अर्थ -
ता - ताकद
ई - ईच्छाशक्ती
दा - दाक्षिण्य
दा - दाद

या सगळ्यांना मानणारी ही संस्कृती!!

आणि हा असा अनोखा परिवार मोठा होण्यासाठी... परिवाराची प्रगती होण्यासाठी गरज असते ती 'विश्र्वासाची' , अन् त्याच बरोबर 'शिस्तीची'... संघर्ष परिवारात दाखल होणारा प्रत्येक सदस्य एक विश्वास घेऊन येतो. तो विश्वास असतो अध्यक्षावर... प्रत्येक ताईवर... प्रत्येक दादावर... पथकाच्या शिस्तीवर... पथकाच्या विश्र्वासावर.

दरवर्षी काहीतरी नाविन्य घेऊन येणे हे पथकाचे जणू वैशिष्ट्य... २०१९ साली दादाने २ अतिशय योग्य व्यक्तींची नियुक्ती अध्यक्ष म्हणून केली. आणि संस्थापक अध्यक्ष प्रतिक दादासोबत सर्वांचे लाडके दादा - अंकुश दादा व शशी दादा अध्यक्ष म्हणून लाभले. आणि अतिशय उमद्या नेतृत्त्वाखाली २०१९ गणेशोत्सवाचा आरंभ झाला.

संघर्षचे Icard नेहमीच special असते कारण त्यामध्ये आईच्या नावाचा खास उल्लेख असतो. यासोबतच प्रतिक दादाने मला यावर्षी नवीन बिरूद दिले - 'उपाध्यक्ष' ... खूप आभार दादा!! तसेच मला taglines लिहीण्याबद्दल प्रोत्साहन दिल्याबद्दल मनापासून धन्यवाद.☺️

२०१९ च्या प्रवासात अनुभवलेल्या खास गोष्टी :
- श्री. कसबा गणपती वादन
- सकाळ online वादन स्पर्धा
- jersey distribution
- Icard vatap
- practice sessions
- Mega practice sessions
- practice नंतरचे सहभोजन
- Maha maintenance
- food committee
- रक्षाबंधनला सर्व दादांचे ताईंसाठी चविष्ट जेवण बनवणे

अशा अनेक लहान मोठ्या गोष्टी अनुभवण्याचा आनंद खूप वेगळा असतो... आणि तो द्विगुणित होतो जेव्हा सर्व ताई दादा सोबत असतात. येथे प्रत्येक ताई दादा कडून , positive वातावरणातून, अगदी practice location कडून सुध्दा बऱ्याच गोष्टी शिकायला मिळतात... आणि नकळत आपल्याला स्वतःचीच नवी ओळख निर्माण होत जाते. ❤️

'तदेव कार्य कुर्यात येनात्मा संप्रसीदती|
आत्मना पीडयेदच्च तत् प्रयत्नेन् वर्जयेत्||'

म्हणजे मनाला समाधान देणारेच काम करावे - आणि चांगले वागल्याने , चांगले केल्याने , प्रामाणिकता , नम्रता, क्षमाक्षीलता अंगी बाणल्यानेच मनाला खरे समाधान मिळते...
अन् आत्म्याला पीडा होईल असे करणे प्रयत्नपूर्वक टाळावे.

याची प्रचिती नेहमीच येते जेव्हा संघर्ष परिवाराची साथ असते. 😌

आणि हे सर्व शक्य आहे ते केवळ एकमेकांवर असेलल्या विश्वासाने , पथकाच्या शिस्तीने , विविध स्वभावाच्या ताई दादांना जोडून ठेवण्याऱ्या ,भल्या मोठ्या परिवाराचे सारथ्य करणाऱ्या प्रतिक दादा आणि त्याने जोडून ठेवलेल्या सज्जनांच्या टोळीने!! हो तुम्ही बरोबर वाचलं सज्जनांची टोळीच... 😊✊🏻

क्यूं की बात अलग है!!संघर्ष!! ♥️

पथकाच्या शिस्तीबद्दल अजून एक सांगावेसे वाटते...

सहसा शिस्त ही नकोशी वाटणारी गोष्ट. नाही का?🙂 पण आम्ही अभिमानाने सांगतो की ती येथे पाळलीच जाते. अगदी बालवादकापासून ज्येष्ठ वादकापर्यंत!! आणि अशा शिस्तीचा नक्कीच फायदा होतो. थोडक्यात काय तर...

शिस्त जीवाचे जीवीत्व
शिस्त जीवनाचे महत्व
शिस्त हे परमतत्व
शिस्त घडवते व्यक्तिमत्व!!

एका उच्च विचाराने प्रेरित होऊन कार्य करणाऱ्या परिवाराची उत्तरोत्तर प्रगती होवो हीच सदिच्छा... ✊🏻😌

- मृण्मयी उज्ज्वला शरदचंद्र डांगे

संघर्ष✊🏻
#मी संघर्षकर

मी संघर्षची, संघर्ष माझा...
संघर्ष म्हटलं की कुठेतरी हे आयुष्य जगण्यासाठी प्रत्येकाची प्रत्येक गोष्टीत चालू असलेली धावपळ, खटपट, संघर्ष...

पण, त्याच संघर्षातून जगायचं कसं हे शिकवणारे आपले/माझे संघर्ष ढोल ताशा पथक
माझ्यासारख्याच नोकरीसाठी पुण्यात वास्तव्यास असलेल्या आणि फक्त वादनाची आवड पूर्ण करण्यासाठी म्हणून जॉईन केलेले ढोल ताशा पथक पण आता अनेकांचे हक्काचे दुसरे घर झाले आहे ...
कारण आमच्या नावातच आहे, संघर्ष ढोल ताशा पथक-पलीकडे परिवार♥️

बघता बघता संघर्ष मध्ये दोन वर्षे झाली आणि हा परिवार आता आयुष्याचा एक अविभाज्य भाग झालाय...
कुठून सुरू करू, कारण बोलावं तेवढे कमीच आणि लिहावे तेवढे अपुरेच...

सुरवात करते सभासद नोंदणी-२०१९ मिटींग नी
पथकात सहभागी होण्यासाठी एक वर्षापूर्वी मी ज्या मिटींगमध्ये बसली होती, आज थोडावेळ का असो पण त्याच मिटींगला संबोधण्याची जबाबदारी आमच्या पथक प्रमुखाने मला दिली. विश्वास या विश्वासासाठी खूप धन्यवाद!!!
हे लिहीण्याचे कारण असे की आपल्याला येथे फक्त वादनच नाही तर अशा बर्‍याच गोष्टींमधून माझ्यातील मी आेळखण्याची संधी दिली जाते...

फेअरवेल-२०१९
म्हणजेच आम्हा वादकांचा कौतुक सोहळा😌 आणि आमची जुने वादक म्हणून आेळख😎 आणि माझा पहिला अनुभव खूप मस्त...
या फेअरवेल मॅनेजमेंट मध्ये सहभागी होवू देत खूप काही गोष्टी शिकण्याची संधी मिळाली तसेच आपला सर्वोत्कृष्ट संघर्ष पुरस्कार देवून सत्कार केल्याबद्दल प्रतिक दादा आणि संघर्ष परिवाराचे खूप आभार🙏🏻

गणेशोत्सव-२०१९
यावर्षीचा गणेशोत्सव हा पण नेहमी प्रमाणेच अविस्मरणीय होता...
वादन सरावा नंतर दादाच्या संकल्पनेनी सुरू झालेली डब्बा पार्टी, बरेचदा कितीही वेळ झाला तरी आम्ही बरेच वादक थांबून सोबत जेवण करायचो, शाळेतील दिवसांची आठवण आणि एकत्र कुटुंबा सोबत जेवणाचा आनंद जो आमच्या सारख्या बाहेर राहणार्‍यांच्या आयुष्यात थोडे दिवस का होईना पण, संघर्ष मुळे आला♥️
जसा दादा म्हणतो की आपण फक्त निरपेक्ष वादन करत बाप्पाची सेवा करायची त्याच्या याच सेवेमुळे खूप सुपारींमध्ये, पहील्याच दिवशी दहा सुपारी, मानाचा पहिला श्री कसबा गणपती, नवरात्रीमध्ये दुसर्‍या राज्यात - हैदराबाद मध्ये जाऊन वादन करायची संधी मिळाली, दत्त जयंतीला नारायणपूर, सकाळ वादन स्पर्धा आणि त्यात आपल्याला मिळालेले प्रथम पारितोषिक आणि नंतर त्याचा जल्लोष सोहळा, सर्व अविस्मरणीय क्षण...😌

गणेशोत्सव-२०२०

तसं तर यावर्षी सर्व बंद होतं, पण बाप्पाची हाक आलीच आणि ग्रामदैवत श्री कसबा गणपती मंदिराच्या गाभाऱ्यात वादन करायची ऐतिहासिक संधी देत बाप्पाने आम्हाला दिलेल्या या आशीर्वादाचा ऐतिहासिक, अनमोल क्षण अनुभवायला मिळाला...बाप्पा मोरया🙏🏻

वादना बरोबरच वृक्षलागवड, गरजू, गरीब विद्यार्थ्यांना वह्या-पूस्तके वाटप, या कोरोनाच्या संकटात गरजूंना मदत, ब्लड डोनेशन, पोलीस बांधवांना राखी बांधायचं अशा अनेक समाजकार्यातही सहभागी होत खूप काही शिकण्याची संधी मिळाली...
खरं अभिमान आहे मला, मी या संघर्ष ढोल ताशा पथकाचा भाग आहे. कारण, येथे फक्त वादक नाही तर, व्यक्ती घडविल्या जाते✊🏻🙏🏻

किर्ती रेखा सुरेश विधाते.

I was just an ordinary one who moved from Ranchi to Pune for Job. And the very 1st year, I was lucky to see how Grand Ganesh Utsav is celebrated in Maharahstra. Very same year, on the occasion Ganesh Visarjan, it was my weekend so I walked out with my friend to see the Emersion. To my surprise, it wasnt just the emersion that was happening, it was the Dhol People who took away my Mind. Girls in Nauwaris playing Dhol with such energy & power along with Men by their side. What a Bliss to see such a gathering and the Grand Bye bye to Gannayaka. That day I first thought, being in Maharashtra, I should seek an opportunity to play Dhol the similar way. However, Destiny had other plans for me then but I have no regrets to that.
The opportunity I was seeking, knocked the door in 2019. This was a long wait though but it is a true say that whatever is planned by God is way better than what u plan yourself. So there I was, Sangharsh Dhol Tasha Pathak. A top floor room heavily packed with loads of people that too on a good rainy day in the evening. All the stairs leading to that room was either full with shoes or the umbrellas but something was definitely there in every passage. I was confused in the beginning. I was accompanied by one of my Feiend named Sagar, he was the one who helped me in get in contact with this Pathak. So yes, credit goes to him. So that day, One man was standing in front of everyone and was making everyone understand the process and the Rules. All in Marathi. Though I was in Pune for good 4 years, I had not learned marathi that well to understand what this Individual was saying. But one thing was common, he seemed to be an influencer to all. Everyone was listening patiently, Sitting together and hearing him out. While I was trying to understand, he managed to figure that I am struggling to know what he is saying and he calmly said - "Tai, main Hindi me bhi Bolunga". What a relief!

He, later mentioned everything in brief. I shared that I am working in afternoon shift and hence, Can't manage practise everyday. I was levied. What else a person can ask for. I remember the day when I firstly landed to the practise location, every was playing. I had to wait for the turn and for the very first time, Dhol was tied with the help of other Tai's. Oh, Heavy it was.. But I was proud to hold it. And then the session begun, there were 4 people leading the group. They were trying to look into everyones eyes to see who is not able to catch the beat and yes, I was the one who didnt understood. He guided me thorughout and then when I learnt, he did share a glaze of appreciation. I was feeling exahusted after the session but happy inside. Reached out home with a hope to be back to practise loaction very soon.

So many new faces this year as this leader was saying along with trustworthy and old ones. Looking at them always felt like they come with a loads of experience yet so generous. Most of them were employees and I used to wonder how come they are managing daily practise. I was the one, I believe, who has the most lowest attendance of all but No one was biased. The leader I am mentioning, everyone used to call him "Dada". He was a leader in all the senses. He was strict at times of practise, Joyful after sessions, Interactive throughout the times and most of all, a very happy and relaxed face at the end. Everybody feared him but out of respect. if he said No, nobody argumented. The Biggest RockPillar of the Pathak, th Joyous Him, Pratik Dada.

That was a new family, who cared for all and shared for all. All were treated equally and compasionately. Every Practise session was different and then, a Mega drive every weekend along with delicacies from various parts of Maharshtra. What an experience! People who became friends so easily.. Never wanted to miss a session becz everytime it happened, the only thing that kept on moving my mind was whats happening in Pathak. Every session used to end with his Note, Points to remmeber and at the end, all used to say -" Ho Dada" means Yes dada! One Voice, the loudest ever to thrill the roads.

Eventually, the moment, for which everybody was waiting for so eagerly, has come. White Kurta Payjama with i-card reflecting your name tagged under Sangharsh. Full Family in white and red, energetic and happy faces to land their feet at Kasba Ganpati. I never had viewed this temple and the King Ganesha so Closely. A big Huge Rally was out to welcome the King, Sangharsh was one of it. Full On Energetic Vadan that day which was none less than a historic moment for all who witnessed it. Wow, Goosebumps! That day, whoever watched this pathak play, definitely would have dreamt of playing the Dhol One day. I was seeing my dream coming true. I didn't knew that I will be asked to play dhol at Kasba bcoz I was not nominated for that one. Fair choice by dada because I was the one who didnt do much practise as compared to others. May be, this Man, Prateek Dada, wanted to make this day a lifetime achievement for me and in the middle of the play, he asked me to tie the Dhol. O my God, I was numb. For a while, I was standing and his word ehoed my mind. And then He asked again to hurry.. Moved with his gesture, I was dancing inside.
The moment had come, I was living my dream. Natmastak to this Pathak I will always be.

A lot of learning, Loads of memories, loads of blessings, A big Huge Family who will be in one foot to help you throughout with anything you name, Happy and Generous faces, Sangharsh You gave me so much to cherish throughout my lifetime. You , Prateek Dada, like all have, I too have immense love and respect for what you are and what you do. A true leader known to me.

While I let my words end, please know that I am in debt for what I was given here. You All are Awesome because Baat alag hai. Sangharsh!

So since last few years, while returning home from office, my bus used to go via Jagtap Diary, where I used to hear the beats of Dhol and tasha. And I always wished to carry the Dhol and enjoy that moment. In 2019, Sangharsh Dhol Tasha Pathak gave me that opportunity.
Being part of Sanghrash has left positive and significant impression in my life.
Sanghrash is my journey from a new comer to a Vaadak. It also gave me an opportunity to learn how to blow Shankh. You are not limited to only Dhol or tasha, there are many opportunities to explore.

Working in IT industry, after a long hectic day and heavy traffic, coming to BRT lane for playing Dhol was kind of a stress buster. I used to go into a different world after reaching there, leaving all the tensions aside. Meeting so many people who later turned to family like friends.

Things I like about Sangharsh Dhol Tasha Pathak :
1. The 3 core principles -
Tai-dada Sanskriti - because of this, most females are comfortable joining this pathak
Trust - With this trust, you are given an opportunity to play Dhol on the very first day of practice.
Discipline - you learn only with discipline.
2. It's not a just pathak, it's a family. You will never feel alone or lonely here, someone will always be there.
3. Organizing Social activities to help needy people
4. Different way of birthday wishes, where you have to say something about birthday boy/girl. This was you get to know more about that person. And it gave me happiness when I got several messages on my birthday, not just saying "Happy Birthday" but something that they know/like about me. Ofcourse they suggest areas of improvements as well.. :)

Another significant thing that Sangharsh gave was to my mother, an opportunity to stitch uniform i.e. White kurta and paijama. My mom being a tailor was greatful to serve for Bappa in this way, I was blessed to be a mediator.

Now Imagine yourself in peth area, having The respected and honoured the five Manache Ganpati idols, on the very first day Ganeshotsav. First manacha Ganpati one being Shri Kasba Ganapati.
And as per the tradition, out of so many applications, only the chosen Pathaks of Pune plays Dhol tasha to welcome Bappa. And you are part of that team. That special moment, when everyone was looking at your pathak, and celebrating and welcoming Bappa. No words for this feeling.

#Blessed

#Mi_Sangharshkar

#Baat_alag_hai

#vegli_manasikta

Since childhood I have been a big fan of Ganesh Utsav because I used to get a balcony view of all the Ganpati's of our area be it small or big ones. Vadan on day1 to Vadan till Anant Chaturthi, I won't miss a single miravnuk. It was a treat not only to my eyes but to the soul because I would get completely charged up just by watching them playing so huge Dhols with energy beyond imagination. But I never got a chance to be among one of them. Then in 2016, I was at Kolhapur and during sightseeing I came across a live practice session at the river side of a mandir. Small kids and young girls doing vadan with so much enthusiasm immediately caught my attention. I was determined to experience this JOSH at least once in my life. Then I came to Pune which is known for nurturing Maharashtrian Sanskruti. 2019 was the year that fulfilled a long awaited wish. I came across Payal Di's status(popularly known as Dr. Tai at pathak) for fresh joinee's at Sangharsh Dhol Tasha Pathak. My happiness knew no bounds. I immediately shared the post with my friends and somewhere I had blind faith that if Payal Di is part of this pathak then it would be a good choice in terms of safety.

Three pillars of Sangharsh: Shista, Vishwas and Tai-Dada Sanskruti is what makes Sangharsh the best pathak of Pune. Starting from the meeting where Pratik dada briefed us about the ideology of Sangharsh to the first day of practice session I was fully confident that I was at the right place and most importantly with the right people to learn from. I got reminded of our school days with the level of discipline we have here but slowly I understood that it is just a filter to ensure right people become part of the group and also to set an example to rest of the community that to be a flag-bearer of a culture it is necessary to first respect the core ideology of that culture. Sangharsh lives up to its tag line- "Baat alag hai Sangharsh." All the leaders and co-ordinators are very humble and patient when it comes to teaching new thokas and tones to beginners. Amita Dada, Prasad Dada, Surabhi Tai urf mumma, Omkar Dada, Pooja Tai , Appa, Golu Dada, Kirti Tai, Apple tai, Ashwini Tai, Mirza Tai, Shashi Dada, Soham Dada are just to name a few. To learn a new skill be it Dhol, Tasha, Dhwaj, Shankh or to be a part of Volunteering team, Media team, Proofreading team, Food team etc. only thing needed is your determination, because leaders would guide you at each and every step. A simple example of how flexible and welcoming the pathak is - Be it kids, College going teens, Working-folks, Housewives, Mothers of new-borns, Fathers, Old kaka-kaku etc, everyone are active members of pathak.

In the beginning we had just 1:30 hrs of training and that too seemed challenging but after 15 days of learning we waited for Mega practice days(6 hrs of vadan)!!!! That is the level of energy our mind and body would be fueled up with. Entire BRT is filled with people having open hearts and positive vibes. Even after 6 hrs of vadan no one would give up, everyone would work together or I would rather say have "fun together"- be it food preparation for 250 members, ID Card distribution, Dress measurement, Loading all dhols in the truck, Night out and games at BRT, taking a quick nap at BRT, post vadan enjoying dinner at BRT, cleaning up the place post dinner, dropping all tai's safely to their respective homes at night and many more.

Day1- First Supari and that too at Manacha Ganpati- Kasba peth!!! I could experience this huge and prestigious miravnuk LIVE itself was a big thing for me but dada gave the opportunity to do vadan just made my day. We had a total 10 Suparis that day followed by dinner and Dagduseth bappa's darshan at midnight. What a memorable day it was!!!! Since then I never missed a single opportunity to do vadan be it 5th day, 7th day or Anant Chaturthi day, Hyderabad Suparis, Chief Minister felicitation Vadan, e-Sakal office Vadan, Chatrapati Shivaji Jayanti supari, Southern Command supari, Narayanpur supari, Ganesh Jayanti vadan at Kasba peth again in 2020, Lock-down special-Online vadan competition, "Bal Kalyan Sansthan" Vadan(a very beautiful supari). Because with each Supari along with the sukh of vadan I get to live among these amazing people who would unknowingly just give you something beyond daily life experience.

And slowly Sangharsh just became part of life- at office, in society, at Karyalay, at BRT. Be it walk to chaturshrungi, chai-pe-charcha, celebrations of Khojagiri poornima, Diwali, Republic day, Women's day, e-Sakal competition Winner party, treks, birthdays at BRT - each time we met I just returned with more beautiful memories. The more one gets to know about Sangharshkars, the more grateful one would be to Bappa for being part of this family.
Thank you so much Sangharsh for not only giving memories for lifetime but a beautiful Tai-Dada family for life-time. When "Sajjano ki Tolli" comes together Sangharsh becomes Sang+harsh.

Niyati Nidhi Chamanlal Jain

#miSangharshkar

संघर्ष

मी प्रसाद संगीता रमेश सरोदे.

पथकामध्ये हे माझे ३ रे वर्ष, २ वर्ष झाल्यामुळे सगळ्या वादकांशी ओळख झाली होती आणि पथकाच्या अनेक कामात सहभागी झाल्यामुळे एक कोअर टीमच सदस्य पण झालो.
ढोलाशी माझं एक वेगळच नातं जुळल आहे आणि एक प्रेम आहे प्रत्येक वाद्यावर म्हणून मेन्टेनन्स टीमच कामकाज जास्त आवडीने करू लागलो.

वेळ आली महामेन्टेनन्सची, मेन्टेनन्स झाल्यावर दादाने एक जबाबदारी दिली की आज पथक तू लीड करायचे...
मोठी जबाबदारी आहे ती, खूप लोकांच लक्ष असतं आपल्यावर, आपण लीड करताे म्हटल्यावर...

पहील्या ठोक्याच्या आधी झालेल्या धावपळीमुळे माझी तब्येत डाऊन झाली होती पण जबाबदारी आहे म्हटल्यावर ती पार पाडायचीच म्हणून मी तयार.
जसा मी गणपती मंदिरला पोहचलो, माहिती नाही काय सकारात्मक ऊर्जा आहे त्या वास्तूमध्ये. माझी ताकद, ऊर्जा जी कमी झाली होती ती फूल झाली आणि मग राडा तर होणारच होता तो झाला...

सराव सत्र चालू झाले, खूप मज्जा, मस्ती आणि शिकायला मिळाले नवीन वाचकांकडून. दादाने अजून एक मोठी म्हणजे खूप मोठी जबाबदारी दिली ती म्हणजे श्री कसबा गणपती ची सुपारी लीड करायची. माझं भाग्य समजतो मला ही संधी भेटली.
खूप धन्यवाद दादा🙏🏻 माझ्यावरच्या या विश्वासासाठी...

पहीला दिवस आला, एकामागे एक पुण्यात दोन सुपार्या झाल्या, मग वाकड आणि मग परत रात्री पुण्यात. पुर्ण दिवस व्यस्त पण ताकद आणि ईच्छा आणि ऊर्जा तीच जी पहिल्या सुपारीला होती...

>

ह्या वर्षी लीड करत असतांना खूप काही शिकायला मिळाले...
मधून लीड करत असतांना शांत व फोकस असणे किती गरजेचं आहे हे कळले...

धन्यवाद प्रतिक दादा आणि संघर्ष कुटुंब माझ्यावरच्या तूमच्या या विश्वासासाठी...Love You All...

#संघर्ष

#संघर्षपथक

#संघर्षपथकएकपरिवार

#गणपतीबाप्पामोरया🙏🏻

नमस्कार,

मी सोहम रजनी सुधीर कुलकर्णी. नाव वाचून वेगळं वाटलं ना? वाटणारच, कारण ह्या नावाची ओळख मला संघर्षनेच दिली आहे, अशीच वेगळी मानसिकता आहे आमच्या संघर्षची.

खरं तर संघर्ष पथक म्हणणं चुकीचं ठरेल कारण हा पथक पलीकडे परिवार आहे म्हणुन ह्याची ओळख संघर्ष परिवार अशीच आहे.

माझं ह्या परिवारात तिसरं वर्ष आहे पण संघर्षनी मला प्रत्येक वर्षी मला माझी वेगळी ओळख दिली.

आणि सगळ्यात वेगळं म्हणजे आपली ताई दादा संस्कृती, त्यांनेच हा आपला परिवार मजबूत आहे आणि आपल्या परिवारातील प्रत्येक माणूस विश्वासू आहे. संघर्ष नी मला खूप काही शिकवलं आयुष्याकडे बघण्याचा वेगळा दृष्टिकोन दिला आणि आयुष्यात मोठ्यात मोठा संघर्ष करण्याची ताकद दिली, मी आपल्या परिवाराचा आयुष्यभर ऋणी राहील.

बात अलग हे संघर्ष…..

It was the evening of 31st of July, 2018. The old members of Sangharsh Dhol Tasha Pathak were arriving in style with such positivity in their attitude and on their faces, that it really pumped all of us new members with a lot of energy and excitement. Looking at each of their faces, I could clearly see that they had a lot to offer us and they took pride in whatever they were to do for us. The smell of incense sticks filled the air, garlands of beautiful marigold flowers were put on dhols and tashas and as the Ganpati Aarti began, I was covered in goosebumps. The air was magical: you could sense something beautiful coming your way.

I am Sharvari Pisal, and this was my first year in Sangharsh Dhol Tasha Pathak. I always wanted to be a part of a Pathak, not only because of the incredible and foot tapping tones that they play, but also because I was curious to know what all went into the making of a successful Pathak. Believe me, all that goes into the making is trust and love. The true essence, in my eyes, of Sangharsh Dhol Tasha Pathak is its powerful weapon of trust and love.

The experiences I have had over the last 2-3 months are extraordinarily amazing. I couldn’t even see how quickly my experiences turned into memories…memories I would forever treasure. It all began with the new vadaks, including me, playing Nashik dhol on the very first day. I was so excited that my hands fumbled all through the time a Tai helped me tie my dhol. Little did I know about how to play a dhol, how to know if it has been tied properly and it wasn’t even something I would get to know on the very first day. I had to build a practice to know where I was going wrong and learn through observation. Still, there were a lot of old vadaks who corrected me with warm smiles and gentle words.

The practice sessions were indeed the highlight of this memorable experience: Learning new tones, developing a style of playing, trying to lift your dhol as high as possible and picturing yourself in your mind playing at a supari. And how can we forgot those fine days of Mega Practices? Oh, those days. How can we forget them? Eating a lot of dinner, taking a nice bath at night itself, sleeping as early as possible, and then getting up at 5:30 in the morning so that I can go do something I love. I never would’ve imagined playing dhol at a construction site from 6 in the morning to 12 noon would be so much of fun. Chopping up vegetables, making pulavs, tasting the food we cooked, sharing a plate with two other people, eating with dirty hands and a very sweaty body- everything will be thoroughly missed. And yes, the taste of water after mega practice was the sweetest of all.

Just as the number of days left for Ganesh Chaturthi reduced, the excitement rose to unbelievably high rates. There were days when I dreamt of dhols and suparis. Waiting for the clock to strike 7 was a daily practice. Trying to imagine as to how I would look when I would lift my dhol with a broad smile on my face, wearing a crisp white kurta pajama and my I-card dangling around my neck was another. Amidst all these thoughts, I wasn’t expecting something shocking, like someone telling me to not do vadan on the very first day of Ganesh Chaturthi. A night before my big day, I went to the doctor because I felt feverish that day and I had cold for almost a week. He asked me to not to step out of the house for the next 3-4 days, no matter what. I was dumbstruck. I couldn’t believe it- I had poured my heart out to the vadan for a month, and I wanted to do this so badly that I couldn’t help but cry it out there and then. I ran home from the clinic and dialed up Pratik dada’s number and burst out crying. He, however, reassured me that no matter what, I will play tomorrow. And then all I could do was hope for a quick, miraculous overnight recovery.

I don’t know what got to me, but I was so much better in the morning although I still had fever. I decided to miss out on the first supari and go on to the other suparis throughout the day. It hurt deep down, because I wanted to go so badly. My mother saw it on my face and she immediately said, “Go join the supari at Park Street…hurry up, they might have started already”. My face lit up and I quickly dressed up and took a rickshaw to Park Street. The sound of dhols pumped me with adrenaline. I quickly tied a dhol and joined my sahvadaks. Shashi dada who was then leading gave me a broad, comforting smile and so did the other vadaks. All of it then felt like I was home. I was in a new place, playing and presenting my vadan in front of people I hadn’t seen before but it still felt like home. That incredible day, where we played at 7-8 different locations was just the beginning of a set of golden days coming our way.

At the end, besides having a wonderful experience, I am glad to have found a family in Sangharsh. I wouldn’t have imagined bonding with people double my age or half my age would’ve been as easy as it was in Sangharsh, and that too, over such a short span of time. I found amazing teachers who would correct me at every step, caring sisters and protective brothers. The days post Anant Chaturdashi felt so empty and incomplete, I used to want to come see the practice location, tie that dhol and pour my heart out to my practice. No words and no paragraphs would be long enough to tell you about all my experiences over only one short month. So to all incredible vadaks of Sangharsh reading this, thank you for everything. You are missed and I am hoping to see you next year.

Cheers!!!

संघर्ष !!!

माझं नाव ऋषी भारती रामदास खेडेकर ह्या नावाने कमी आणि आता संघर्षचा वादक म्हणून जास्त ओळखतात मला...

पथक

म्हणजे काही वादकांचा संघ आणि ढोल ताशांच वादन एवढंच वाटलं होतं मला...

पण नाही संघर्ष ढोल ताशा पथक पथक पलीकडे परिवार ही concept मला आधी कळलीच नाही, आधी मी फक्त वादन करण्यासाठी आलो होतो नंतर मी Meetings Attend केल्या व तसेच आपल्या पथकांच धडधडतं हृदय आपला प्रतिक दादाबद्दल तर बोलण्यासाठी तर शब्दच अपूरे आहेत..

खरंच दादा hats off तुझ्या कारकीर्दीला hats off तुझ्या संघर्षला hats off तुझ्या जिद्दीला आणि बाप्पाचे आभार २६-०६-१३ रोजी तुझे स्वप्न साकार झाले.. आणि ते आज खूप ऊंचावर पोहोचले आहे आणि ते अजून ऊंचावर आपण पोहचवू...

आपल्या पथक परिवारातील माझे सर्व भाऊ बहिणी हे एक कलाकार आहेत सर्वांकडे काही ना काही विशेष कला आहेत आणि ते मी त्यांच्याकडून शिकतोय...

हे २०० की २५० जणांचा आपला परिवार मला खूप आपलसा आहे..

मी इथे एकच शिकलो

# परिस्थिती कितीही Negative असली तरी आपण positive रहायचं, यश आपल्यालाच मिळते...

धन्यवाद त्या संघर्ष Express ला जी आपले १०० ढोल सुरक्षित ठेवते...

धन्यवाद त्या ढोलांना ज्यांनी असंख्य

दणके सोसून पण त्याच रुबाबात साथ दिली...

धन्यवाद त्या ताशांना ज्यांनी आपल्या पातीच्या तरररररररारररर हा आवाजाने लोकांची मने जिंकली..

धन्यवाद त्या वादकांना ज्यांनी आपल्या पारंपारिक वादन करुन आपली संस्कृती जपली...

आणि हेच माझ पथक

संघर्ष ढोल-ताशा पथक

# शिस्त

# ताई-दादा संस्कृती

# विश्वास हीच आमची शक्ती .....!

संघर्ष !!!

मी रश्मी वर्षा मिलिंद पाटील. संघर्ष म्हणजे वेगळी मानसिकता. हे ऐकलं होतं, पण I card हाती आल्यावर त्यावरचं आई सोबतच नाव बघुन एकदम भारी वाटलं.

पथक पलीकडे एक परिवार भेटला. सगळे ताई-दादा एकमेकांना सांभाळुन घेतात, रागवतात, रुसतात, चिडवतात आणि काळजी घेतात. हे सगळं फत्त आपल्याच पथकात होत असेल.

मी पुण्यात आली तेव्हापासुनचं खरं तर मला मनापासुन ढोल वाजवण्याची इच्छा होती. पण सगळे म्हणायचे तुला जमेल का? एवढं कसं करणार?

मग यावर्षी ठरवलं वादन करायचं. संघर्ष ची meeting attend केली. आणि त्यानंतर संघर्ष परिवाराची कधी होऊन गेली कळलचं नाही.

असं म्हणतात की,

sometimes journey is more important than destination.

आणि माझी ही journey खुपचं भारी होती.

मग ते पहिल्यांदा ढोल बांधणे असेल,प्रतिक दादाचं ओरडणं असेल, राजगडचा ट्रेक असेल, तिकडे मला भेटलेलं नवीन नाव Apple ताई असेल (आता सगळे याच नावानी मला ओळखतात), मेगा practice असेल, रक्षाबंधन असेल, Cooking team मध्ये जाऊन जेवण बनवणं असेल, संघर्ष Express ला ढकलणं असेल, i card वाटप असेल, त्यात महिला उपाध्यक्ष हे मिळालेलं Surprise आणि जबाबदारी असेल, Night Out असेल, पहिलं वादन असेल, त्यानंतर दगडुशेठला जाणं असेल, बालकल्याण मधे केलेलं वादन असेल, अश्विनी ताईचा Birthday असेल, मुंबईची Historic सुपारी असेल, Office ला सुट्टी मारून Maintanance साठी येणं असेल, आणि बरचं काही. हे सगळं अनुभवणं खरचं खुप छान होतं.

पहिल्या वादनानंतर आणि बाप्पाच्या विसर्जनानंतर माझ्यातली एक वेगळीच मी मला कळाली, माझी नवीन ओळख मला संघर्षनी करुन दिली.

Thank you Pratik dada and Thank you Sangharsh

हा आपला परिवार नेहमी असाच राहु दे हीच बाप्पाला प्रार्थना.

"बंध ...मग ते नात्यांचे असु दे की धाग्यांचे

एकदा बांधले गेले की तुटल्याशिवाय

वेगळे होणार नाही.....

आपण सुध्दा बांधले गेलोय संघर्षाच्या

बंधामधे सोबत लढण्यासाठी,

संघर्ष करण्यासाठी

टिळा लाऊन एकजुटीचा

जो कधीही पुसणार नाही...."

।।गणपती बाप्पा मोरया।।

❗❗संघर्ष❗❗

मी प्रसाद संगीता रमेश सरोदे.मी संघर्ष परिवार ह्यावर्षी जॉईन केला.मला कल्पना होती थोडी पथकाबाबतीत म्हणजे ताई-दादा संस्कृती, विश्वास, शिस्त.

मी माझ्या आयुष्यात पहिल्यांदा सकाळी ६ वाजता वादन केलं हे शक्य झालं फक्त संघर्षमुळे. सराव चालु असताना खूप काही शिकायला भेटलं नवीन माणसे,नवीन ताई दादा,एक वेगळी मानसिकता निर्माण झाली. मेगा प्रॅक्टिस असताना झाला तो खरा संघर्ष सकाळी ६:३० पासून दुपारी ०२:०० पर्यंत वादन करण्याची शक्ती दिली ती मेगा प्रॅक्टिसने!

बिजापुरची सुपारी तर खास ठेवणीतली, माझ्या आयुष्यात पहिल्यांदाच वादन करण्यासाठी मी इतक्या लांब गेलो होतो, घरचे बोलत होते एवढ्या लांब कशाला खाणं पिणं कसं होईल? पण मला विश्वास होता दादावर, कोणत्याही वादकाला काहीही कमी पडू देणार नाही दादा आणि झालं देखील तसेच.

सुपारी खूप जोरात भन्नाट आणि कडक वाजणार होतीच त्यात काही वाद नाय. प्रवास करतानाची मज्जा व बाकी साऱ्या गोष्टी पहिल्यांदा अनुभवल्या.

गणेशोत्सव २०१७ संपला, आता रोजचा संध्याकाळचा जो सरावाचा वेळ होता तो आता नको नको वाटत होता,आठवण येऊ लागली त्या brt road ची, आठवण येऊ लागली त्या वाद्यांची,आठवण येऊ लागली अप्पाच्या तर्रीची, आठवण येऊ लागली सगळ्या ताई आणि दादांची.

संघर्ष पथकामुळं मला खूप काही शिकायला भेटलं खूप जिवलग माणसं भेटली.

धन्यवाद दादा मला परिवार मध्ये सामिल करून घेतल्याबद्दल.

संघर्ष !!!

मनातून साद येई

ढोलातून नाद येई

संघर्षातून कृती होई

जीवन कृतार्थ होई!!

सर्वप्रथम प्रतिक दादा तुझे मनापासून अभिनंदन - १०० ढोल चं स्वप्न पूर्ण झाल्याबद्दल. 😊या 'ऐतिहासिक' क्षणा साठी तू व ज्येष्ठ ताई दादांनी जी मेहनत घेतलीय त्या करिता एक ओळ - आकांक्षा पुढती गगन ठेंगणे! 😌

२०१८ हे माझं संघर्ष परिवारासोबतचं दुसरं वर्ष! गेल्या वर्षी ज्या गोष्टीबद्दल कुतूहल होतं त्या बर्‍याच गोष्टी जवळून अनुभवता आल्या. अगदी '2018 blueprint discussion phase' पासून. त्यामुळे मी प्रचंड आनंदले. 🙂🙂

काही बाबींचा विशेष उल्लेख करू इच्छिते :

1. Farewell २०१७ सोहळा -

यासाठी ज्या भावंडांनी कष्ट घेतले आणि सोहळा उत्तमरित्या सादर केला त्यांचा खरंच अभिमान वाटतो. 'Farewell सोहळा' हा माझा प्रथम अनुभव होता आणि तो सुध्दा २०१७ च्या सगळ्या नूतन अनुभवाप्रमाणेच अनोखा आणि अविस्मरणीय होता.

काही वैयक्तिक कारणास्तव मी हा सोहळा attend करू शकणार नव्हते. पण Farewell 2017 ची तयारी बघून मी सोहळा attend करण्याचा निर्णय घेतला. आणि तो निर्णय योग्यच होता हे तो सोहळा बघून जाणवले. अनेक भावंडांमधील कलागुण जाणता आले, परिवाराला अजून जवळून जाणण्याची संधी मिळाली. संघर्ष च्या आधारस्तंभांची officially ओळख झाली. खरं सांगायचं तर आधारस्तंभ भावंडांची नावं घोषित झाली तेंव्हा असं वाटून गेलं की अगदी अचूक निवड झालीय. या सर्व ताई दादांनी २०१७ च्या नववादकांची उत्तम काळजी घेतली, योग्य मार्गदर्शन केले व संघर्षच्या प्रत्येक event साठी पोषक हातभार लावला. त्यांच्या energy व dedication ला सलाम!! 🙌🏻

२०१८ मध्ये परिवारात सामील झालेल्या भावंडांना आवर्जून सांगावेसे वाटते की आपण farewell miss करू नये. 😊

2. पहिला ठोका (३१ जुलै २०१८)

२०१८ गणेशोत्सव पर्व सुरू झाले - वाद्यपूजन झाले - नवीन 'मावळे', नवीन 'शिलेदार' परिवारात डेरे दाखल झाले!! जुने वादक हे बिरुद आम्हा २०१७ joinees ला मिळाले. 🙂🙂 दरवर्षी प्रमाणे जुन्या वादकांनी पथकाचा गणवेष परिधान करून वादन सुरू केले. पहिला ठोका व पहिली तर्री कानामध्ये घुमली आणि खरोखर अवर्णनीय आनंद झाला. पहिल्या ठोक्याचा अनुभव काहीसा असा होता -

पहिला ठोका उरात भरला

नव चेतना देऊनी गेला

पहिला वादन प्रयास रंगला

नूतन नाती देऊनी गेला||

Last 2 ओळी खास करून नवीन भावंडांसाठी तथा त्यांनी सादर केलेल्या 'नाशिक ढोल' साठी.

3. Practice sessions

सगळ्यांच्या काळजाजवळचा सुरेल प्रवास सुरू झाला. प्रत्येक जण आपापल्या Routine मधून संघर्ष करत 'संघर्ष' सोबत एकरूप होऊ लागला. नवीन भावंडांनी सगळ्या tones आत्मसात केल्या. Megapractice sessions ने बरंच काही शिकवलं, अनुभवात, ज्ञानात भर टाकली. या दरम्यान उत्कृष्ट cook परिचीत झाले. त्यांच्या हातची चव चाखायला मिळाली.

यंदा दादाने नवीन कुटुंबीयांना ढोल प्रमुख, core team व त्या अनुषंगाने असणाऱ्या अनेक कार्यामध्ये सामील करून घेतल्याबद्दल अत्यानंद झाला.

नवीन सदस्य इतके एकरूप झाले की जणू फार जुनी ओळख आहे.

रवर्षी प्रमाणे रक्षाबंधन साजरे झाले. बहिणींचे नेहमीप्रमाणेच कौतुक झाले. रक्तसंबंधातील भावंडांपेक्षा नातेसंबंधातील ही नाती मनाला हळवी करून गेली. हा स्नेहबंध असाच कायम राहो!

नवीन jersey, icard, dress या सर्व गोष्टींचे planning आणि implementation सुरू झाले. अविस्मरणीय क्षणांमध्ये भर पडली.

नवीन भन्नाट tones जसं की - 'Critical tone', 'Appa tone' ज्यांनी तयार केल्या त्यांना मानाचा मुजरा!

4. मनाला भावलेले क्षण :

- New joinee meetings, social media posts, farewell 2017

- पहिला ठोका

- घरची कामे सांभाळून, office ची जबाबदारी पार पाडून अक्षरशः तारेवरची कसरत करून पथकात येऊन वेळ देणाऱ्या भगिनी

- ओळखपत्र वितरणाची Classic beginning

- नवीन ध्वज दाखल झाला तो क्षण

- Nightout with संघर्ष परिवार

- Media team चे वाखाणण्याजोगे कार्य

- नवीन joinees ची पथकाबद्दलची ओढ व प्रेम

- वेळोवेळी होणाऱ्या short meetings

- पर्वाच्या पहिल्या वादनासाठी प्रतिक दादानी सर्व ताईंना audio message मधून दिलेल्या शुभेच्छा

- FC road च्या सुपारीला मी केलेले volunteering

- पेठ area मधील वादन

- ताईंचे special वादन

- मुंबई सुपारी साठी planning & execution team चे कष्ट

- १०० ढोलची स्वप्नपूर्ती - मुंबई ऐतिहासिक सुपारी ✊🏻

याशिवाय अनेक अनुल्लेखित क्षण.

Backstage ला सुरू असणाऱ्या प्रतिक दादा व काही प्रमुखांच्या कार्याची जाणीव होऊ लागली.

प्रतिक दादा जसं म्हणतो - "सर्वप्रथम आपल्याला माणसं जोडायची आहेत. मेहनत करण्याची तुमची तयारी पाहिजे. एक उत्कृष्ट वादक घडवण्याचं काम माझं."

ही गोष्ट दिवसेंदिवस अजूनच पटतेय, परिवाराबद्दल आदर व प्रेम वाढतच जातय. अश्या Positive energy ने भारलेल्या वातावरणात अधिकाधिक वेळ व्यतीत करावासा वाटतोय.

खरंच काळजाला काळीज कधी भिडले समजलेच नाही. ✊🏻😊

- मृण्मयी उज्ज्वला शरदचंद्र डांगे

🚩संघर्ष 🙏🏻

संघर्ष परिवारामध्ये मी २०१७ ला सहभागी झाले. Meetings attend करत गेले. आयुष्यात काहीतरी वेगळ करायला मिळणार या विचाराने मी खूप खूष झाले होते, पण झालं असं की, माझी brain treatment सुरू होती आणि माझ्या doctor नी पथकासाठी सरळ नकार दिला!

Treatment सुरू असताना मी माझे केस पण गमवाले... मी पूर्णपणे खचून गेले होते... जी स्वप्नं मी पूर्ण करण्यासाठी धडपड करत होते ते सर्व ढासळताना मला दिसत होतं... प्रतिक दादा सोबत माझं याबाबत बोलणं झालं. दादाने सांगितलं की, ताई तू practice ला ये थोडे दिवस बघू आपण आणि मग तुझं admission चं fix होईल आणि तुझ्या doctor कडून permission letter मला दे मग तुझ admission होईल. दादा सोबत च्या ह्या संवादाने मला फार बरं वाटलं. मी practice regular करत गेले, सोबत मला या मोठ्या परिवारामध्ये काळजी घेणारे ताई-दादा मिळाले.

कधी वाटलं नव्हतं की मला इथे एवढं प्रेम, जिव्हाळा, आपुलकी मिळेल आणि सगळ्यात महत्त्वाचं म्हणजे मी अशा परिस्थितीमध्ये असताना एवढे मदतीचे हात मिळाले ! मला एक नवा जन्म, एक नवं आयुष्य इथे मिळालं. दादाने या परिवारामधे मला सामील करून घेतलं आणि मग या संघर्ष परिवारासोबत माझाही संघर्ष सुरू झाला! Practice पूर्ण झाल्यावर मी माझ्या doctor ना भेटायला गेले, तेव्हा माझ्यात झालेला बदल पाहून ते खुप खूष झाले आणि या बदलाच कारण आपला संघर्ष परिवार आहे हे मी त्यांना सांगितलं. ही खुप मोठी गोष्ट आहे माझ्यासाठी, त्यासाठी दादाची मी नेहमीच आभारी राहिल...! आपल्या या परिवाराच्या सोबतीने अजून संघर्ष करायचा आहे, नेहमी अशीच तुमची साथ मला असू द्या ! 🙏🏻 love you all 😍😘

🚩 संघर्ष 🙏🏻

आपण संघर्षचा एक अविभाज्य भाग आहोत ही भावनाच खूप सुखावून टाकणारी आहे आणि आपण त्यापासून दुरावणार हा विचारच खूप भयानक आहे.

या दोन्हीही गोष्टींचा अनुभव मला आला तो यावर्षीच्या गणेशोत्सवात..!!!

खूप संघर्ष करावा लागला मला प्रॅक्टिसला येण्यासाठी.

काम ऑफिस,मुलं, घर,अभ्यास,परीक्षा....endless list.

या सगळ्यातुन स्वतःला आणि आपल्या पथकाला priority देणे शक्य होत नव्हतं, पण तरीही तीच वाक्य कानावर पडायची 'जमणार नाही,होणार नाही...' अशी वाक्य संघर्षच्या वादकाला शोभतच नाही,पुन्हा पुन्हा प्रयत्न आणि काही दिवशी मिळालेलं यश,मी एवढ्यावरच समाधानी होते आणि I was enjoying to fullest, आणि अचानक आई आजारी पडली, मला प्रत्येक weekend ला मुंबईला travel करावं लागलं.

मेगाप्रॅक्टिस miss झाल्या,खूप काही मिस केल्यासारख वाटलं,पण तरीही तो phase पण गेला आणि मी आजारी पडले.

दिवस उजाडला आपल्या लाडक्या बाप्पाच्या आगमनाचा आणि सुपारीच्या instructions, location,message update,audio सगळे काही whatsapp update. पण problem असा कि मला जाता येत न्हवतं. पहिल्या सुपारीला जायचं की नाही हाच प्रश्न, तब्बेत ठीक नाही....नाही जमले जायला,12 वाजले,एक वाजला,दोन वाजले... सगळे मन पथकाकडे आणि वादनाकडे....आणि अचानक...3 वाजता पथकाचा ड्रेस काढला, तयार झाले आणि माहित नाही कुठून ताकद आली...गाडी चालू केली आणि direct location. दादाच्या चेहऱ्यावर हसू पाहून बरं वाटलं. तिथून पेठेत....मला पाहून दादाने लगेच ढोल मागवला. आणि क्षणाचाही विलंब न करता मी तो लगेच बांधला आणि मग नादखुळा.....!! मग ढोल, मी आणि टिपरु....

पुढच्याच क्षणी झाले शब्द आमच्यातून वजा...

सांगण्यात तथ्य नाही कृतीतील मजा...!

या सगळ्या गोष्टींशी झुंज देत, आपलं घर जपताना प्रतिकदादाने दिलेली साथ कौतुकास्पद आहे. मला नेहमीच त्याने मला support केलं आहे. तो सगळ्यांचा एवढा विचार करतो आणि प्रत्येकासाठी त्याच्याकडे एक customize package असतं. आज त्याच्यामुळेच मी आणि माझं ढोल-ताशाचं passion टिकून आहे.

प्रतिकदादा तुझे खूप खूप आभार..!!

माझ्या पथकातील सर्व ताई-दादांचे खूप कौतुक आणि आभार..!!

तुमची ताई,

मनीषा राजेश वाडकर

Daughter of Indu

संघर्ष...!!!

नात-संघर्ष आणि आमचं

संघर्ष !!!

माझ नाव किर्ती रेखा सुरेश विधाते

Eveything happens for a Reason………………………

कोणतीही गोष्ट घडण्याची वा न घडण्याची काही कारण असतात म्हणून एखादी गोष्ट आपल्या मनासारखी होत नाही आहे म्हणून निराश व्हायचं नसतं, प्रत्येक गोष्टीची एक योग्य वेळ असते आणि योग्य वेळी योग्य गोष्टी घडल्या की सर्वच योग्य होत. त्यासाठी फक्त मनात दृढ विश्वास,जबरदस्त इच्छाशक्ती, सकारात्मता (Positivity) असणे फार गरजेचे आहे, हे सर्व असेल तर ती गोष्ट नक्कीच घडते आणि याचा अनुभव घेतलाय संघर्षमध्ये.

ढोल वादन ही आपल्या महाराष्ट्राची वादन संस्कृती आहे. गणेशोत्सव नवरात्र, शिवजयंती असे उत्सव आले की ढोलवादनाची एक वेगळीच मजा, एक वेगळीच धुंद असते. अनेक ढोल पथके उत्साहाने आनंदाने तयारी करतात, ढोल पथकाचे वादन बघितलं की अंग शहारून येतं, ढोलाचा प्रत्येक ठोका आपल्या ह्रदयाचा ठोका चुकवतो. एव्हाना मलाही ढोलवादनाचा ध्यास लागला होता. गेल्या तीन वर्षापासून ढोलपथकात सहभागी व्हायचं चालू होत पण काही ना काही अडचणी येतच होत्या आणि माझी निराशा होत होती आणि शेवटी माझी प्रतिक्षा संपली जसे मी सुरुवातीला वाक्य लिहिलंय……… Everything happens for a Reason, Yes Its True…………

कारण तीन वर्ष निराशा पदरी पडल्यानंतर ऑगस्ट २०१८ ला मी अशा ढोलपथकाच्या संपर्कात आले जे फक्त ढोलपथक नसून एक परिवार आहे. नात्यांचा सुरेख बंध (BOND) आहे. या परिवाराची आपली एक शिस्त आहे, संस्कृती आहे (ताई-दादा संस्कृती) एक विश्वास आहे, नियम आहेत आदर आहे. एक रुबाब आहे. त्याचबरोबर वादनाची झिंग, सळसळता उत्साह, जबरदस्त इच्छाशक्ती आभाळाएवढी सकारात्मता आहे. असं हे आगळं-वेगळं ढोल-ताशा पथक आहे.

ज्या परिवाराची आणि मी अविभाज्य घटक आहे तो परिवार ते ढोलताशा पथक म्हणजेच.........

शंभूराजांच्या विचारांनी, त्यांच्या संघर्षानी प्रेरित झालेले ‘संघर्ष ढोल-ताशा पथक - एक परिवार'

पथकात येईपर्यंत फक्त एवढंच माहिती होतं की आपण वादन शिकणार आहोत पण जेव्हा प्रत्यक्ष सुरुवात झाली तेव्हा खूप काही शिकायला मिळालं.

आमच्या पथकाच वैशिष्ट्य म्हणजे इथे “नाही, नको, जमणार नाही ह्या शब्दांना सुईच्या टोका एवढीसुद्धा जागा नाही.या परिवाराने मला आयुष्याकडे बघण्याचा सकारात्मक दृष्टिकोन दिला, संकटाशी लढण्याची ताकद दिली. जिंकण्याची जिद्द दिली, आयुष्याचा पूर्ण दृष्टिकोनच बदलून गेला आणि हे माझ्यासाठी खूप महत्वाचं आहे. कारण मी एक नकारात्मकने परिपूर्ण अशी मुलगी होते आणि हे चित्र पूर्णतः बदलेले आहे आणि याच सर्व श्रेय जातं ते आमच्या पथकाचे परिवाराचे आधारस्तंभ असलेल्या प्रतिक दादाला.......... Thank You दादा.

Be positive, everything is possible त्याचा हा विश्वास नेहमीच खरा ठरतो. यांचे अनेक अनुभव मला आलेत. त्यातलाच एक म्हणजे आमची मुंबईची एतिहासिक सुपारी(अनंत चतुर्थीचा दिवस) त्या दिवशी एक टीम पुणे व दुसरी मुंबईला, मुंबईच्या वादनाला दुपारी २ ते ३ दरम्यान सुरुवात होणार होती आणि पुणेच्या टीमला तिथला वादन संपवून त्यावेळेपर्यंत आम्हाला मुंबईला येवून जॉईन करायचं होत एरवी कदाचित ते शक्य होत पण अनंत चतुदर्शीच्या दिवशी कठीण होत. आम्ही सगळे साशंक होतो. पण फक्त दोनच व्यक्तींना ठाम विश्वास होता हे सगळा होणार त्या दोन व्यक्ती म्हणजे आमचे The Great प्रतिक दादा आणि वादनवीर अंकुश दादा आणि त्यांचा विश्वास खरा ठरला. पुणेच वादन संपवून तिथली टीम मुंबईच्या गर्दीतुन ५ मिनिटं आधी आम्हाला येऊन सामील झाली.

खरंच हा आहे विश्वास, हीच ती सकारात्मकता.

त्याचबरोबर ह्या वादनाने शिकविले की कुठलीही गोष्ट करण्याची ओढ असेल, इच्छा असेल, तर तुम्ही कितीही stress मध्ये असाल, थकलेले असाल, तरी ते शक्य आहे.फक्त जे करायचे ते मनापासून करा.

या पथकाने मला एक प्रेमळ,आपुलकीने भरलेले कुटुंब दिल. जिवाला जीव देणारी बहिण-भावंड दिली. हे कुटुंब मला तेव्हा मिळाल जेव्हा माझा नात्यांवरचा विश्वास संपत चालला होता. पण ह्या परिवारातील (पथकातील) माणसांना भेटल्यावर एक मात्र कळंल कि, आपण फक्त वाईटाचाच विचार करतो.आपल्या बरोबर घडणाऱ्या चांगल्या गोष्टींचा आपण कधी विचारच करीत नाही आणि म्हणूनच आपल्यातली नकारात्मता वाढत जाते. दादा नेहमी म्हणतो कि नेहमी positive राहायचं.

मी पुण्यात फक्त पंधरा दिवसांसाठी आलेली पथक join करायचं कि नाही, या संभ्रमात पण जेवढा शिकता येईल तेवढच शिकू म्हणून पथक join केल. दादाला बोलले की फक्त संधी दे कारण practice पूर्ण करू शकेल असेही मला वाटल नव्हतं पण दादा म्हणाला ताई practice नाही करू शकली तरी हरकत नाही. तू केव्हापण ये as volunteer पण तू पथकात राहू शकते आणि इच्छाशक्तीचा इथेपण मला प्रत्यय आला मी practice session पण पूर्ण केल. I-Card घेऊन official member झाले. दादानी महिला उपाध्यक्ष पद देऊन जो विश्वास दाखवला त्यासाठी खूप धन्यवाद दादा. तसेच गणेशोत्सवाच्या अकरा ही दिवसांतील सुपाऱ्यामध्ये वादन पूर्ण केले,volunteering केले.

असा एक अप्रतिम आणि अविस्मरणीय प्रवास पूर्ण केला ज्या पथकात आपण फक्त पंधरा दिवस राहणार या विचाराने गेलेली मी तेथे वादनाची ओढ आणि नवीन काहीतरी करून दाखवण्याची इच्छाशक्तीने जी कि मी या संघर्ष परिवारातून शिकले. ४५ दिवसाचं धमाल practice session.अकरा दिवसातील वादन पूर्ण करू शकली. ते या परिवारातील सदस्यांच्या ताई-दादांच्या प्रेम, आपुलकी व विश्वासामुळे सर्वांचे खूप-खूप धन्यवाद!

संघर्ष परिवारातील सदस्यांविषयी सांगायचं झाल तर शब्द अपुरे पडतात.

सर्वप्रथम कुटुंबप्रमुख संघर्ष परिवाराचे आधारस्तंभ positivity चे स्त्रोत The प्रतिक दादा तेंडूलकर त्यांच्याकडे बघितल्यावर एक positivity आपल्याला मिळते दादा तू नेहमीच Guide करत असतोस मग ते वादन असो व आयुष्यातील समस्या असो.त्यामुळे खूप काही ‘+ve’ बदल माझ्यामध्ये झाले.खरच खूप धन्यवाद!

वादन करताना चुकले,जमत नसेल तेव्हा काही नाही होत परत वाजव जमणारच म्हणून शिकवणारे अमित दादा(सरडे),मिर्झा ताई,आशिष दादा,अक्षय दादा,अमित दादा(तात्या),श्यामबाला ताई,प्रसाद दादा.धीरज दादा,अश्विनी ताई.मी ताशा थोडाच वाजवला मी चुकत आहे हे मला माहिती होते. मी वाजवताना थांबायचे पण अभिषेक दादा(आप्पा) बोलून जरी सांगत नसला तरी त्याच्या Expressions मधूनच सांगायचा कि वाजवा जमेल (positivity) या सकारात्मकतेसाठी सर्व ताई-दादांचे खूप-खूप धन्यवाद ध्वजसाठी शशी दादाचे धन्यवाद. खरंतर या सर्व ताई-दादा आणि अजूनही बरेच ताई-दादा बद्दल सर्व परिवारा बद्दलच खूप काही लिहायचे आहे. एक ग्रंथच तयार होईल आणि प्रतिकदादा म्हणेल story लिहायला सांगितली होती Life-Story नाही.

अजूनही लिहिण्याकरता खूप काही आहे मग ती मेगा-practice असेल, practice लोकेशन शी जुळलेले नात असेल आणि सर्वात महत्वाची खूप मोठी गोष्ट म्हणजे आपली “२६०६१३” संघर्ष एक्सप्रेस असेल जिच्याविना हा संघर्षच हा परिवार अपुरा आहे.

म्हणून मी एवढा लिहून थांबते आणि शेवटी बाप्पाचे खूप धन्यवाद मानते की, या संघर्ष परिवाराला तू माझ्या आयुष्यात आणले या परिवाराची सदस्य बनण्याचे भाग्य मला दिले.

तुझ्याकडे एवढीच प्रार्थना करते की, या संघर्ष परिवाराची साथ जीवनभर मला लाभु दे.

“आयुष्याच्या त्या वळणावर भेटले

ते लोक वेगळे होते,

आयुष्य सावरून गेले ते क्षण

वेगळे होते

“संघर्षात साथ देणारे हात कणखर होते”.....

संघर्ष एक नाव

संघर्ष एक बाणा

संघर्ष एक आदर

संघर्ष एक संस्कृती

संघर्ष म्हणजे,

शिस्तीचा महामेरू.............

दादा तुझ्यासाठी विशेषण,

Pratik Tendulkar The Source Of Positivity

“संघर्ष”

Sangharsh. The Struggle that transformed my life...

It’s difficult but trying to put down in words, what Sangharsh dhol tasha pathak and the entire journey has given me.

I remember the first day when I had decided to attend the pathak’s meeting and enroll for Sangharsh.

Dhol tasha Pathak, was something that I always aspired to do. The one wish which I always wanted to fulfill.

I didn’t expect that the introduction meeting itself will give me so much of motivation and positivity. But Pratik Da’s magical and powerful words brought me into this pathak which now has become a lovely family for me.

I had suffered from an accident 5 months ago and had entered into the pathak with my right hand fracture shoulder ( hair line) still recovering. Initial days, when I doubted myself , will I be able to play the dhol with all energy with my injured hand? Will I be able to manage? What If something goes wrong?

With all these doubts when I went to Pratik Da, his words,“Nahi , nako jamnar nahi… asa vichar karaycha nai” , “Tai, tu purna prayatna kar, Pathak tula purna sahakarya karel!!” motivated me and taught me never to give up or think negatively again!!! Of course there were other obstacles and excuses that were ready to come in way of our dhol practice..But no matter how much tight schedule, work, submissions, studies and other mandate things came in my way. I tried and manage our dhol practice sessions.

Those few hours our daily vadan were like my relaxation therapy or stress busters. Vaadan became one of the few things, I was passionate about. I absolutely enjoyed each vadan, mega practice sessions as now I had this new unique family of mine: The Sangharsh pathak family, “pathak palikade ek parivar “.

The aura of Supari’s: The most memorable and cherished moments of my life.. all the supari’s of all days...( Park street ,Saudagar, Dapodi, Mumbai etc.) that gave me sheer joy of Vadan. That prestige of playing those beats and that “Mahol” that we created each time, was something like a dream come true.

It seems like playing dhol brought the strength back in my right hand. I have fully recovered it which is the greatest achievement of all!!!

Things that Sangharsh pathak gave me: Wisdom, Joy, Postivity, Energy, The never look back attitude, Confidence ( Doubled up), Satisfaction, Intrinsic motivation, Determination, Discovery of one’s caliber( Pushing yourselves to the limits to know what you are capable of- Rajgad Trek), The joy of sharing and togetherness, Patience, Time management last but not the least 3 pillar values : Shisth , Vishwas and Tai dada Sankriti.

With all my heart , I sincerely thank Pratik dada for letting me be part of this family, giving me the privilege of being a vadak, inducing power and positivity amongst us and thus making us a better human being...!!!

Thank you all!!! Love you Sangharsh Dhol Tasha Pathak !!!

Apla Kayda vegla ani Apli Manasikta vegli!! Are baat alag hai!!! ☺ ☺

HELLO !!!

SANGHARSH !!!

I am Deepak Vhananavar.

I am in Sangharsh Dhol Tasha Pathak since 2 years now and all Thanks To Pratik Dada .

I always loved Music . When I was in 10th and was going to my regular tuitions, that was the 1st time when I saw Sangharsh Dhol tasha Pathak and The Best Man over there i.e Pratik Dada.

I wanted to meet Dada at that time, but was very nervous. I daily used to visit the practice session near BRT to listen & feel The Vadan. Sometimes I used to bunk classes for that happiness while being over there and watching others doing the best Vadan. That time I decided that by Hook or Crook I am gonna be over here and Be a part of "Sangharsh Dhol Tasha Pathak". Then at last as decided, I Joined and got the ID card of Sangharsh .

Now I was officially a Member of This Pathak. Sangharsh gave me many brothers and most importantly sisters. I remember my hand had many “Rakhi” for the 1st Time. I got a new family. SANGHARSH made all my dreams complete.

Everyone in the Family always takes care of each other, especially during supari time . I still remember one of our Marathon Supari i.e Bijapur Supari.... We all were tired but all Tai And Dada were Motivating each other and Pratik Dada was supplying energy with his Smile and Words. That supari was Special for me, it gave me feeling like a celebrity , Not only me rather every vadak was a celebrity. This Year one more dream has been completed i.e Of 100 dhols in a supari, thank you Pratik Dada. I still remember that sound of 100 dhols and it will always be a great memory of my life. At last Thank you ""SANGHARSH DHOL TASHA PATHAK"" for accepting me as a Vadak and giving me a wonderful opportunity to serve you and Ganpati Bappaa . I am glad to be a part of Sangharsh Pathak and I am very sure that Sangharsh will be always with me and will give me more & more opportunities to serve Bappaa and completing many of my dreams. And I promise, I will be always with Sangharsh Dhol Tasha Pathak .

THANK YOU

#SANGHARSH

#BAAT ALAG HAI...🙏🙏🙏

It all started when I first came to Pune at the time of Ganpati festival, three years back. I saw a group performing on the streets of Pune city. I could feel the energy, the dedication, the passion and the hard work involved to present themselves. From then till this year I was searching for a chance to get into one group. And finally I got a chance with Sangharsh. I couldn't be more excited and happy. I kept everything aside and put myself dedicatedly to learn Vadan. When I got to perform in the same street from where it all started I was on the seventh heaven. I literally cried with the intensity and the energy present there. You and all the members showed me what dedication, passion, energy, discipline and hard work looks like. Thank you would be too small for the opportunity you gave us. I thank God that I found you as a mentor and Sangharsh as a group. Thank You. Keep Inspiring. 🙌🏼😍😎

Mazhya official pahilya mula kadyn kalla SANGHARSH dhol tasha pathaka baddal...

Varamvar collegeadge yachi charcha zali mazi n tyachi...

Toh parent gharchyanna patvaycha prayatna chalu hota ki mala jau dya...

Tevdhyat kalla ki shevatchi meeting ahe 30/07/2018 la...

Dhavat palat feilding lavun me n mummy pohochlo meeting la...

Meeting khup masta positive zali...

Mummy la sagla avadla pathakabaddal...

Mag prashna padla ki khup lamb a vagere vagere...

Pan bappachya krupene mummy pappa convince zale...

But parat personal problems mule me join zale 06/08/2018...

Sangharsha cha pahilya aadhyay samapta...

Mag vel aali ti practise chi...

Roj chi practise suru zalyawar reached asa msg aaila jaycha mag samplyawar nighale asa hi msg asaycha...

Mag aali ti mega practise...

It was pertifying as staying without water was a big task...

Tya mega practise madhe khup mansa kamavli...

Appa..shashi da..ashvini tai...prasad...puja...tu...

Ashi khup mansa jodli...

N mag me swatahacha sthan nirman kela te MUMMA mhanun...

Sangharsh cha dusra aadhyay sampla...

Morya 2 hi tone ekti pahilyanda saglya senior vadakansamor vajavli tevha me vadak mhanun saglyanchya najaret ale...

So Morya 2 he mazi favourite tone ahe coz me ya tone mule ek chap sodli swatahachi...

Vakad mhanun nirman zale...

Sangharsh cha tisra aadhyay sampla...

Mag aali nyte out chi bari...

Masta maza ek khup motha swapna purna zala asa grp madhe j1 banavnyacha...

Mega practise madhe ashish da chya aai chakit zalya mala j1 banavtana baghtana...

Tithe ek aai milali mala...

Karan tyani mayena maza kautuk dekhil kela...

Swapnil da...sharang da...mahesh da...rashmi tai...divya tank tai...my whole cooking team love u all...

N bakiche j khanare hote te pan...love u all...

Sangharsha cha chavtha aadhyay sampla...

Mag aala toh leader bannyacha divas...

Toh msg tula me pathavlela jevha college chya trip madhe hote ki if u think m capable enough tar m interested...

Mag te leaders cha vadan...

Mag me lead kela tya divshi along wid Pradnya tai...

Pratek haath change zalyawar ur hifi meant alot...

So me leader mhanun ek sthan maza pakka kela ya pathakat...

Sangharsh cha pachva aadhyay sampla...

Mag aala toh BAPPA cha divas...

Eka divsaat 8 suparya gajavnara eka mev pathak...AAPLA SANGHARSH DHOL TASHA PATHAK...

My frst official supari...

Kunjir colony 3-4...

I reachd d location at 3 15...

Shashi da guided us...

Tya suparit mala dholawar chadvlas tu...

Tyacha maan dilas...dat feeling i can ony express in tears...

Tya suparit dhiraj da came n told me khup chan vajavla ek no...

Eka senior vadaka kadun he aaikayla bhagya lagta j mala labhla...

Mag guruwar peth...sangvi...

Sangvitli supari was special coz me base la hote n mag prasad n mad omkar hota n tyawar ashvini tai cha bdae cake kapla...

Sangharsh cha sahavva adhyay sampla...

Visarjanachya divshi BANDRA gajavla apan...

Ti sagli ghai...

To pravas...

Ti chid chid...

N te management...

I love u all for that coz 100 dhol n 200 doki sambhalna asan nai hai...

Ti supari gave us satisfaction...

Sangharsh cha satva aadhyay sampla...

Ase he saath aadhyay...saat pavitra nadyanpramane khup khol mothe aani manala shudha karnare asech chalat raho ashi deva charani prarthana...

Love u all...

This was my journey in SANGHARSH...jithe mala sanman prem ani apulki sangharsh kelya shivay milali...

Poem :

उंचावर चढायची भीती असणार्याला ढोलावर चढवून,

त्याची भीती मारून टाकण्याचे काम केले संघर्ष ने।

एकमेकांचे फोटो शूट करण्यात,

उत्कृष्ट फोटोग्राफर जन्माला घातले संघर्ष ने।

घरामध्ये शॉवर खाली अंघोळ करून पाणी वाया घालवणाऱ्यांना,

थेंब थेंब पाण्याची काय किंमत असते समजावून सांगितले संघर्ष ने।

कसलेही संकट आल्यावर सुद्धा,

नेहमी सकारात्मक बोलणी आणि विचार करणे शिकवले संघर्ष ने।

आईवडील नासणाऱ्या पोरक्यानां,

मायेची ऊब दिली संघर्ष ने।

Story :

एकीच बळ काय असते, हे दाखवलंय संघर्ष ने।

वाट हरवलेल्या लोकांना, रस्ता दाखवला संघर्ष ने।

अनेक लोकांमध्ये ठामपणे बोलू न शकणाऱ्याला लोकांना, ते निखळपणे बोलण्याची ताकद दिली संघर्ष ने।

आयुष्य संपलय म्हनणाऱ्याला, जगण्याचं बळ दिलय संघर्ष ने।

स्वप्ने न पाहता येणाऱ्या लोकांना, स्वप्न पाहण्याची दृष्टी दिलीय संघर्ष ने।

मी म्हातारा झालोय असे वाटणाऱ्या लोकांना, तरुणपणाचा तो डोस दिलाय संघर्ष ने।

रिकमेपणात मन न रमणाऱ्याला, भरपूर आठवणी दिल्यात संघर्ष ने।

पावसामध्ये कधीही न भिजणार्याला, पावसात भिजून आनंद प्राप्त करायचं शिकवलंय संघर्ष ने।

घरात कांदा सुद्धा न चिरता येणाऱ्याला, स्वादिष्ट स्वयंपाक कसा बनवायचा शिकवलंय संघर्ष ने।

रस्त्यामध्ये ट्रॅफिक लागलेली असताना, ती वाहतूक परत सुरळीत कशी करायची हे शिकवलंय संघर्ष ने।

पायावरून गाडीच चाक गेलेलं असताना, त्रासाने डोळ्यात आलेले अश्रू लपवायच शिकवलंय संघर्ष ने।

ज्याला थोर-मोठ्यांचे आशीर्वाद घायची सवय नव्हती, त्याला त्यांचे चरण स्पर्श करून आदर दयायचा शिकवलंय संघर्ष ने।

वेळ आल्यावर डोळ्यात आलेली झोप बाजूला ठेऊन, काम कस चोख पार पाडायचं, हे शिकवलंय संघर्ष ने।

समाजातल्या वाईट लोकांची साथ सोडून, चांगल्या लोकांमध्ये राहायची संधी दिलीय संघर्ष ने।

बाई कडे बघुन प्रत्येकाच्या मनात येणारे वाईट विचार, मारून टाकलेत या संघर्ष ने।

समाजात प्रत्येक जागी राजकारण चालू नसते, हे दाखवलंय संघर्ष ने।

कोणी खचून गेलं तर, त्याला नैराश्यातून बाहेर कसं ओढायच शिकवलंय संघर्ष ने।

एखादे काम प्रथम वेळी करताना मनात येणारी भीती, काढून टाकलीय या संघर्ष ने।

मदतीच्या वेळी आपल्यासाठी धावून येणारे लोक, दिले या संघर्ष ने।

एखादे मोठे कार्यक्रम कश्या पद्धतीने शिस्तीत पार पाडायचं, हे शिकवले संघर्ष ने।

जो घरात स्वतःची अंघोळीची बादली उचलत नाही, त्याला ढोल उचलून चालायचे शिकवले संघर्ष ने।

ढोल वाजवून आपली पारंपरिक संस्कृती जपण्याचा, वारसा चालू ठेवला या संघर्ष ने।

कोणाला लागले तर, त्याच्यावर, प्रथमोपचार करायचे शिकवले संघर्ष ने।

प्रत्येकाच्या मधील लीडर क्वालिटी शोधून काढली, या संघर्ष ने।

प्रत्येकाला स्वतःची नव्याने ओळख करून दिली, या संघर्ष ने।

ताई-दादा संस्कृती शिकवली, या संघर्ष ने।

लिहायला बसलो तर सहज एक दिवस-रात्र लागेल, इतके शिकवलंय संघर्ष ने।

Here comes another year , getting into 5th year with our family. “Sangharsh”

I want to share my story for what I got from THE FAMILY last year.

Family is the one, which is with you when you really need someone, Sangharsh is an true example of it.

Due to official work , I needed to travel a place which was very negative in itself and the trauma of work was so much that you will feel demotivated to go back to work the next day.

Though I was away from the Sangharsh and was not able to be there last term , the energy to get back work; I was getting it from Sangharsh.

The pictures and videos which were gathered by our Media squad helped me to be motivated each day.

The updates on the group what is happening and me picturing about the it – this was splendid feeling.

Thank you team once again

मी अभिषेक प्रमोद नागटिळक. मला लहानपणापासून वाजविण्याची खूप आवड होती. काठ्या घ्यायच्या आणि जे दिसेल त्याच्यावर वाजवत बसायचो. मग ते घरामध्ये असो किंवा शाळेमध्ये, माझे हात गप्प बसत नव्हते. कारण वाजवण्याची खूप आवड - शाळेमध्ये मॅडम/सर शिकवत असले तरी माझं आपलं बाकावर वाजवणं चालूच असायचं त्यामुळे मॅडम/सर नेहमी ओरडत असत.

१५ ऑगस्ट - २६ जानेवारी च्या निमित्ताने चौथीमध्ये वाजवण्याची संधी मिळाली. नंतर काय सातवीपर्यंत मीच. त्यानंतर आठवीला नवमहाराष्ट्र विद्यालय पिंपरी येथे जावे लागले आणि त्या शाळेमध्ये सुद्धा सेम तसेच वाजवण्याचे काम चालू होते ज्यामुळे शिक्षक मला वैतागले होते. खरंतर एक सांगायचं राहूनच गेलं. सहावीत असताना दिवाळीच्या सुट्टीमध्ये ढोल ताशा स्पर्धा "विमल गार्डन" येथे भरवण्यात आल्याचं मला समजलं तोपर्यंत आमच्या इथली मुलं आणि माझा मोठा भाऊ सुद्धा ह्या स्पर्धेत सहभागी झाले होते.

मी घरी येऊन विचारपूस करून तेथे पोहचलो तर स्पर्धा सुरु होत्या. मला पाहिल्यानंतर सर्वजण मला ओरडले आणि माझा फॉर्म भरला. माझा मोठा भाऊ, जवळची मुलं व मी पकडून १४ जण झालो होतो. तेथे पंच म्हणून उद्धव गुरव सर होते. १४ जणांमध्ये माझ्या एकट्याची निवड झाली. काही दिवसातच ढोलताशा महासंघातून वडिलांना फोन आला कि अभिषेक प्रमोद नागटिळक ह्याची ढोलताशा महासंघाच्या निवड झाली आहे, वडिलांना खूप आनंद झाला, रविवारी सायंकाळी ७ वाजता अभिषेकला घेऊन या असं वडिलांना सांगण्यात आलं.

मग काय आमचं सर्व कुटुंब रविवारी सायंकाळी ७ वाजता अपेक्षित ठिकाणी पोहचले. डॉ. अमोल कोल्हे यांच्या हस्ते प्रमाणपत्र देऊन माझा सत्कार करण्यात आला. त्यानंतर आमच्या पिंपरीच्या शाळेत सह्याद्री ढोल ताशा पथकात मी गेलो. रोज संध्याकाळी ६ वाजता वादन करण्यासाठी जायचो पण वादन कधी भेटलं नाही. कधीतरी कोणी ताशा सोडला कि घ्यायचा आणि लगेच कोणी आलं कि सोडायचा हा नित्यक्रम - पण वादन कधी चुकवलं नाही. त्यानंतर काही महिन्यानंतर काही कारणास्तव पथक सोडलं.

मी संध्याकाळी घराच्या बाहेर बसलो कि मला ढोलांचा आवाज यायचा मग मी ठरवलं कि आपण तिथं जायचं. घराजवळच्या मुलांना विचारलं तर ते मलाच वेड्यात काढायचे. मग मी आणि मित्र आवाजाच्या दिशेने त्याठिकाणी पोहचलो तर संघर्ष ढोल ताशा पथकाचं वादन सुरु होत. पहिल्याच दिवशी फॉर्म भरून उद्यापासून पथकात या असं प्रतिक दादा तेंडुलकर यांनी सांगितलं. मग काय धुरळाच. दररोज ८ च्या बॅचला ताशा भेटायचा. आज मला संघर्ष ढोल ताशा पथकामध्ये व पथकामुळे माझी कला सादर करण्याची संधी प्रतिक दादा मुळे भेटली. पथकाबरोबरच ४ वर्षाचा प्रवास मागे वळून पाहताना पथकाने जे काही दिलं आहे ते पाहून पथकाबद्दल जितका बोलेन तेवढं कमीच आहे हेच जाणवतं.

संघर्ष ढोल ताशा पथकाच्या सर्व सदस्यांनी खूप प्रेम दिलंय, जीवाला जीव लावणारी माणसं भेटली. पथकाचा प्रेम, फेअरवेल लवासासारख्या ठिकाणी होतं जिथे सर्व उत्कृष्ट वादकांचा सत्कार केला गेला आणि अजूनही तो भारीभारी ठिकाणावर प्रत्येक वर्षाअखेर तो होतच आहे.

संघर्षमुळे आज मला व आमच्या सर्व वादकांना महाराष्ट्राच्या कानाकोपऱ्यात व महाराष्ट्राबाहेर जाण्याची संधी मिळाली. हैद्राबाद मधील गणपती विसर्जन मिरवणुकीत माझं पथकाने दुसरं नामकरण केलं आणि ते म्हणजे - आप्पा !! राहुल्या उर्फ अंकुश पवार - जिवाभावाचा भाऊ मला राजगड चढण्यास मदत करायचा त्यावेळी मला खऱ्या अर्थाने संघर्ष कळायला लागला. त्या ट्रेकमध्ये मला शिकायला भरपूर मिळालं, गडावर पोहचल्यावर गाण्याच्या भेंड्या, मस्त गरम अंड्याची भुर्जी व पाव आणि असेच चवदार इतर पदार्थ म्हणजे विषयच नाही - नादच खुळा, लय लय भारी.

मग सुपारी असो वा रविवारच वादन अथवा ट्रेक पथकाने सर्व काही दिलंय. जीवाला जीव लावणारी पूजा ताई भेटली (१ नंबर). प्रॅक्टिसला रोज घरी येऊन सोडणारे आशिष चांदेलकर, प्रतिक खताते, आशिष गलाजी, अंकुश पवार, प्रसाद खताते, मयूर सगळगिले हे सर्व दादा लोक - तुम्ही जे काही प्रेम दिलंत त्यासाठी खरंच शब्द नाहीत - खरंच खुप धन्यवाद !!

प्रसाद खताते सारखा कट्टर ढोलताशा भक्त भेटला, निखिल गुजर सारखा टोल फोडणारा वादक आणि रोहन वायदंडे, रोहन दोंडकर, शशिकांत शर्मा, पूजा राय, गणेश गोडेपाटील, पूजा पवळे, अनिकेत पवार सारखे खूप जिवाभावाचे ताई दादा मिळाले. इतकं सारं पथकाने दिलंय कि बोलायला शब्दच नाहीत. सुपारीच्या वेळेस लोकांचा जो जल्लोष मी पाहतो तो मला डीजे वर नाचणाऱ्या लोकांमध्ये दिसत नाही.

खरंतर प्रतिक दादा तुला सगळ्यात जास्त धन्यवाद कारण तू हे कुटुंब तयार केलंस आणि तुझ्यामुळेच हि सर्व माणसं मला मिळाली. आज जे काही आहे ते तुझ्यामुळेच घडलोय व घडतोय. तुझ्याबद्दल सांगेन तेवढं कमीच.

हे संघर्ष ढोल ताशा पथक असंच ह्याच जोशाने सुरु राहुदेत, हीच ईश्वर चरणी प्रार्थना.

संघर्षचा कणखर बाणा,

संघर्षचा मजबूत कणा,

ढोलावर ठोका मारूनी,

जय जय महाराष्ट्र म्हणा !!

अखंड राहू .... सोबत राहू.... आपल्या संस्कृतीला जपत जाऊ ....

संघर्ष

मी सुमित राजेंद्र डफळे, मी पथकात येऊन 1 वर्ष झाले. मला वादन करायची खूप आवड होती, आणि ती आवड संघर्ष मध्ये येऊन पूर्ण झाली. 1 ऑगस्ट,2016 रोजी मी जो संघर्षचा झालो तो कायमचा संघर्षचाच झालो. मला आधी वाटायचं की पथक म्हणजे फक्त यायचं आणि वाजवायचं आणि इतर काही पथकात हे असंच असतं, पण संघर्ष ढोल ताशा पथक हे खूप वेगळं आहे. संघर्षमध्ये यायच्या आधी मला माझ्या आयुष्यात काय करायचं म्हणजे माझं ध्येय निश्चित नव्हतं पण पथकात आल्यापासून माझं सगळं आयुष्यच बदलून गेलं. कमरेला ढोल बांधून, हातात टिपरु घेऊन ढोल कसा वाजवायचा हे शिकता शिकता मी कधी माझं ध्येय निश्चित केलं आणि त्या ट्रॅक वर आलो हे माझं मला पण कळलं नाही, यासाठी मी प्रतिक दादाचे मनापासुन धन्यवाद व्यक्त करतो. माझ्यात एक Positive Energy निर्माण झाली. नाही, नको, हे कसं, हे मला जमेल का हे शब्द आता माझ्या Dictionery मध्येच नाहीयेत. मला एक नवीन परिवार भेटला. जे प्रेम आई-वडील आपल्या मुलांना देतात ते प्रेम मला आमच्या संघर्ष परिवाराकडून मिळत आहे. मी अभिमानाने सांगतो की मी संघर्ष चा वादक आहे. खरंच संघर्ष ढोल ताशा पथक हे फक्त पथक नाही तर पथक पलीकडे एक परिवार आहे.

अरे बात अलग है "संघर्ष".

SANGHARSH

On account of sangharsh going in its 5year I would love to write a bit from my side. My name is Pawan Naveenkumar Suri. This is my third successful year in my Pathak. Our Pathak mainly aims for quality vadan and not quantity of the vadak. Our Pathak is also famous for its environment i.e no pressure about the vadan. It just tells us to relax and enjoy the moment and do quality vadan. It does not pressurise the people as other Pathak does for their vadan. Our adhyaksha Adv.Pratik Tendulkar has always remain our great pillar and few like Ankush bhai. He is just too good in his work. I have seen Pratik bhai from my school time. He always liked to be the leader. I have learned many things from this Pathak like how to manage things in short time, alternative solution, family environment etc. One such topic I would like to describe in my life that Pathak handed me a job to do was to lead the BOPODI Supari. At first I was afraid that how would I manage and lead the team as I had no such experience. I had messaged him(Pratik bhai) regarding the fear that how would I do it and soo on. He didn’t reply to my message. Then I made up myself that I will lead the team and manage all the things like how Pratik bhai did. It was a bit tough job but as our tagline goes : “NAI NAKO JAMANAR NAHI” I had kept this thing in mind and I lead the team successfully keeping everyone happy. That was my biggest achievement in my life. The stage fear is less now because of this incident.

Later in the farewell I was awarded for the VISHESH KARYA award for leading the team which was unexpected. I would like to thank PRATIK bhai for giving me this opportunity and making me a strong person and facing the situation.

Arey baat sach me alag hai iss Pathak ki SANGHARSHHHHH!!!

संघर्ष...

माझ नाव रोहन मनोहर वायदंडे... मला या पथक मधे येऊन 4 वर्ष झाली.... साधारण 5 वर्षां पासुन मला वादनाची ढोल ताशाच वेड होतं पण पुण्यातले पथक डोक्यात असल्यामुळे मला काही जमत नव्हते मग 10th मधे मला प्रतिक दादा भेटला आणि त्यानी पथक बद्दल माहिती दिली. जवळ पन असल्यामुळे बघूया म्हणून गेलो.... तर पहिल्याच वादनामध्ये मी हरवून गेलो मनातल्या मानत बोललो बस असच पथक पाहिजे होते आपल्याला... मग तेव्हापासुन माझा संघर्ष चा प्रवास सुरू झाला.... खूप काही शिकलो ह्या पथकामधून... अजून शिकतोय देखील.... संघर्ष पथक मधल्या प्रत्येक वादका कडून मला शिकायला भेटते ही माझ्यासाठी खूप मोठी गोष्ट आहे.... जिवा भावाची नाते या पथक मधे जोडली जातात..... मनापासून लाड करणार्या ताई या पथका मधे मला भेटल्या.... प्रतिक दादा सारखा एक मोठा दादा म्हणून आम्हाला भेटला तो जसा पथकाला व ताई दादा ना जीव लावतो तसा कोणी लावत देखील नसेल....

प्रसाद दादा सारखा एक कट्टर वादक, रोहन दौंडकर सारखा बेधुंद वादक, रोहित दौंडकर सारखा बेस्ट फोटोग्राफर, अप्पा सारखा उत्कृष्ट ताशा वादक...... शशी भाई से जब तक एक झप्पी नही मिलती तब तक मूड फ्रेश नही होता.... समीर दादा सारखा दादा मला भेटला हे खरच माझं भाग्य आहे.... संघर्ष मुळे मला हैदराबाद, मध्य प्रदेश, कर्नाटक, अश्या अनेक ठिकाणी फिरायला भेटले तिथे वादन करण्याची संधी देखील मिळाली..... मध्य प्रदेश मधे जी मी गर्दी पहिली ती गर्दी लक्ष्मी रोड च्या तीन पट होती...... प्रतिक खताते सारखा एक जिगरी भाऊ तसाच मित्र सुध्धा मला भेटला, जिवाला जीव लावणारी पूजा राय ताई मला या पथक मधे भेटली. एकदम मस्त माझा मला संघर्ष परिवार भेटला हे माझं भाग्य मानतो. असाच प्रवास सुरू असावा हीच माझी इच्छा

दादा हे पथक बंद नको करूस कधी बस..... कारण बात अलग है संघर्ष प्रतिक दादा तुला खरच धन्यवाद...

माझं नाव अक्षय संजय केदारी, मी मूळचा राहणारा तसा मावळ भागातील. एकेदिवशी संध्याकाळच्या वेळी कामावरून घरी जात असताना सिग्नलला उभो होतो, त्याच वेळेस कुठून तरी असा वेगळा आवाज कानी पडला. पुढे जाऊन पाहतो तर काय हा वेगळा आवाज दुसऱ्या कशाचा नसून ढोल ताशा या वाद्यांचा होता. घरी जाण्यास उशीर होत असताना सुद्धा गाडी बाजूला घेतली, म्हंटलं काय चाललंय ते पाहूया!

सर्व वादन पाहिलं आणि मनात विचार आला की आपल्याला तर याची आवड पहिल्यापासून होती, का नाही यांच्यामध्ये आपल्याला वाजवण्याची संधी मिळाली तर? वादन पाहत असताना माझे लक्ष तिथे असणाऱ्या पोस्टरवर गेले, त्यावर अस लिहलं होत की “ नाही, नको, जमणार नाही असे शब्द आमच्या शब्दकोषात नाहीत तसेच ताई-दादा संस्कृती आणि सर्वात शेवटची गोष्ट म्हणजे अशी की आम्हाला एकदा तरी आजमावून पहा”

पथकामध्ये सामील व्हायचं कारण- वादनाची आवड, ताई दादा संस्कृती आणि वादनातील शिस्त! ह्या गोष्टी मनाला भरपूर प्रमाणात स्पर्श करून टाकणाऱ्या होत्या. सर्वात मोठी गोष्ट म्हणजे ताई दादा संस्कृती, कारण आजकाल ताई दादा संस्कृती बोलली जाते, ती कोणी अंमलात आणू शकतो असं वाटत नाही. मनात वाजवण्याची आवड पहिल्यापासून असल्याकारणाने आणि ताई दादा संस्कृती म्हणजे काय हे जाणून घेण्याच्या हेतूने मी पथकात सामील होण्याचा निर्णय घेतला. घरी कोणाला न सांगता रात्रभर विचार केला की आपल्याला वादनाची आवड होती पण कामाचे कसे? वेळ मिळेल का वाजवण्यासाठी?

नंतर विचार केला, आपल्याकडे एक म्हण बोलली जाते की काही मिळवण्यासाठी काही गोष्टी गमवाव्या लागतात, त्यामुळे मनात विचार केला की आपले मन मारून जगण्यात अर्थ काय? काम तर आपण दररोज करतच राहणार आहे पण ही संधी पुन्हा मिळणे शक्य नाही, मनात निश्चय केला की पथकात सामील व्हायचे, त्यासाठी रात्री आपण आणलेल्या कागदावरील नंबरवर सकाळी फोन करून भेटण्यास गेलो त्या व्यक्तीचे नाव म्हणजे प्रतिक उल्हास तेंडुलकर. त्याला भेटलो तेव्हा त्याच्या बोलण्यात मला मनमिळाऊ म्हणजे आपलेपणाची जाणीव झाली. पथक म्हणजे काय हे त्याने मला सविस्तर समजावून सांगितले, मला त्याची एक गोष्ट मनात भरली की रात्रीं जो ताई दादा संस्कृतीचा उच्चार केला तो त्याला भेटून सिद्ध झाला कारण कोणत्याही व्यक्तिच्या वागण्या व बोलण्या वरून सिद्ध होत कारण मी ज्यावेळेस त्याला भेटलो त्यावेळेस त्याच्या तोंडून एक शब्द आला तो म्हणजे ‘दादा’ बस माझ्या मनात एकाच शब्द भिनला दादा, याच शब्दात त्याने आपलेसे बनवून घेतले.

त्यानंतर परत मी कामावर निघून गेलो, दिवस भर कामात मन लागेना, मनात एकच विचार आला की कधी संध्याकाळ होते आणि मी प्रॅक्टिसला जातोय.

माझी पथकात सामील होण्याची तारीख होती २८ जुन २०१४. पथकात गेल्यावर दोन गोष्टीवर जास्ती भर होता, एक म्हणजे वादन आणि दुसरी गोष्ट म्हणजे प्रतीक दादाची स्माईल , कारण वादन ची प्रॅक्टिस सुरू होण्याअगोदर त्याची आपुलकीच्या भावनेने हसण्यामुळे वादन करावेसे वाटायचे, चेहऱ्यावरचे एक्स्प्रेशन माणसाच्या मनात एखादें काम करण्याची प्रतिक्रीया वाढवते.

प्रॅक्टिस चालु झाल्यापासून दररोज सकाळी कामावर जाणे आणि संध्याकाळी ६ वाजण्याची वाट पाहणे असे चालू झाले. या सर्व वाटचालीत मला एक गोष्ट अवगत झाली आपल्याला एक दुसरा परिवार कारण जसजसे दिवस वाढत गेले तसतसे पथकातील प्रत्येक व्यक्ती आपलीशी वाटत गेली म्हणजे त्या व्यक्ती वर आपण हक्क दाखवू शकतो.

असे अनेक लोक आहेत ज्यांच्याशी मनातला बोलू शकतो त्यात जर सांगायचं झाल तर प्रतिक दादा म्हणजे मोठा भावाप्रमाणे बोलणे, समजावून सांगणे, चुकल तर चूक समजावून देणे.

आता येतो त्या व्यक्तीकडे जो माझ्या मनात दुसऱ्या स्थानावर आहे अंकुश दादा, एक प्रकारे परिवाराचा एक पाया - आधार स्तंभ . त्याच्याविषयी सांगायचं झालं तर तो मूळचा राहणारा बीडचा , पथकात आलो तेव्हा माझी आणि अंकुश दादाची जास्ती ओळख नव्हती कारण पथकात मी त्याला पाहायचो तेव्हा तो फक्त शांत असायचा आणि आपल्या कामात व्यस्त असायचा कोणाला ढोल बांधायला मदत करायचा तर कोणाला ढोल पकडायला, हे पाहून मला त्याचे काम आवडले. त्याच्याकडे पाहून वाटायचे की कोणतेही काम लहान किंवा मोठे असे न समजून फक्त काम हे समजून करावे.

हळूहळू माझे आणि त्याचे एका मित्राहून मोठे नाते निर्माण झाले ते म्हणजे भावाचे.

आता येतो त्या व्यक्तीकडे ती म्हणजे आपल्या परिवारातील तिसरा आधारस्तंभ म्हणजे पूजा ताई, तिच्या बद्दल सांगायचं झालं तर ती राहणारी पुसद ची, पहिली जास्त ओळख नव्हती पण जसजसे पथकात सामील झालो तशी ओळख वाढली. ती पथकाची महिला अध्यक्ष पण तिला महिला अध्यक्ष म्हणून कोणी ओळखत नव्हते कारण तिचा बोलणं एका मोठ्या बहिणी सारखा असायचं.

आता येतो पथकातील सर्वात शांत व्यक्तिमत्व म्हणजे अभिजीत दा , त्याच पथकातील स्थान म्हणजे ताशा प्रमुख.

लोक म्हणतात की जे व्यक्ती जास्त बडबड करतात ते सर्वांबरोबर मिळून मिसळून राहतात असे काही नाही कारण जो शांत असतो त्याची किंमत कळावी असा अभिजीत दादाचं व्यक्तिमत्व. माझी ओळख दादाबरोबर काही दिवसांनी झाली, त्याचे बोलणे वागणे एकदम साधे आणि सरळ. असा आहे अभिजित दादा.

हे आहेत परिवारातील चार आधार स्तंभ.

परिवारातील एका व्यक्तीचा उल्लेख करायचा राहिला, तो असा आहे की जसा अंकुश दादा प्रतिक दादाचे हात असेल तर तो प्रतिक दादाचे डोळे - त्याचे नाव तेजस पानमंद. कारण हा ह्या परिवारातील सर्वात लहान पण डोक्याने हुशार, चपळ आणि तल्लख. तेजस च्या बाबतीत सांगायचं झालं तर आपण म्हणतो ना की एखादा व्यक्ती सर्व कामात व्यवस्थित असतो तर हा ह्या परिवारातील ऑलराऊंडर व्यक्तिमत्व कारण कोणतेही काम असूद्या तो सर्वात आधी करतो, काम किती ही अवघड असो किंवा सोपे असो, त्याच्या आत्मविश्वासाला सलाम करतो.

असा ह्या परिवारातील जे आपण म्हणतोना खारीचा वाटा असा आहे.

असे परिवारातील अनेक ताई दादा आहे की बोलण्यासाठी शब्द कमी पडतील.

परत येतो पथकातील वाटचाली कडे, माझें हे चौथे वर्ष , आता पर्यंतची वाटचाल थोडक्यात सांगू इच्छितो. पथक म्हणजे एक परिवार हे संघर्ष ह्या नावावरूनच कळत कारण जिथे संघर्ष असतो तिथे परिवार निर्माण होतो. संघर्ष हा एकट्याने करायचा नसून सर्वांना बरोबर घेऊन करायचा असतो.

एकत्र केलेला संघर्ष हा खूप काही शिकवून जातो.

संघर्ष पथकामूळे मला समाजात मानाने जगण्याचे स्थान दिले, मी ह्या पथकामूळे म्हणण्याऐवजी परिवारामूळे महाराष्ट्राच्या कानाकोपऱ्यात जाण्याचं भाग्य माझ्या नशिबी आलं, ज्या जागेची आज पर्यंत नाव ऐकली होती. तसच कर्नाटक, हैदराबाद, दिल्ली, हरियाणा, मुंबई.

ह्या सगळ्या वाटचालीत जीवनातील मोठी शिकवण व अनुभव मिळाला, तो सांगू इच्छितो, झाले असे हरियाणातील सुपारी संपल्यावर, दिल्लीहुन पुण्याच्या ट्रेनसाठी रेल्वेस्थानका जवळ थांबलो होतो. ट्रेन थोडी उशिरा येणार होती म्हणून सर्वांनी दिल्लीला फिरण्याचे ठरवले, पहिल्यांदा मेट्रो ₹मध्ये फिरण्याचा अनुभव, चांदणी चौक बाजार फिरणे, खरेदी करणे, हे सर्व झाल्यानंतर वेळ आली ती परतीची. ट्रेन सुटली नाही पाहिजे ह्याच टेन्शन होतचं कारण ३० ढोल ७० बॅग फक्त परिवारातील ६ सदस्य, २ काकू, धावपळ सुरू झाली कोणालाच नीट माहिती नसल्यामुळे थोडा वेळ जास्ती लागला व ट्रेन पाच मिनिटांनी चुकली.

प्रश्न हा होता की काही राहील तर नसेल ना पण फोन वर कळलं की सगळं व्यवस्थित गाडीत घेऊन पुढे निघाले.

आता प्रश्न पडला होता तोच परतीचा, सर्वांची गडबड उडाली , अशावेळी प्रतिक दादाने सर्वांना एकत्र बोलावले आणि शांत राहण्यास सांगितले. प्रतिक दादा एका ठिकाणी शांत बसून विचार केला आणि प्रथम रेल्वे तिकीटची सोय केली.

थंडीच्या दिवसात पुण्यापर्यंतचा प्रवास फक्त अंगावरच्या कपड्यात कसा करणार, म्हणून त्याने बाजारातून ६० ब्लॅंकेट आणले, ह्या वरून आपल्याला कळत की एकत्र राहून आणि शांतपणे सगळं काही साध्य होऊ शकत.

तसेच दुसरा अनुभव म्हणजे ३० ढोल ७० बॅग कसे चढवले, चैन करून व ट्रेन ची चैन ओढून. मिलिटरी अधिकाऱ्यांना जागा देणें. हा परिवारातील ८ व्यक्तींचा अनुभव.

ह्या आता पर्यंतच्या प्रवासात मला जीवाला जीव लावणारी माणसे भेटली. काम आणि घर असाच रुटीन राहील असत जर संघर्ष ढोल ताशा पथक आणि माझी भेट नसती झाली तर, मी आभारी आहे की मी या परिवाराचा भाग आहे.

संघर्ष परिवाराची साथ अशीच लाभूदे माझ्या जीवनात आणि अशीच राहू दे बांधून संघर्ष परिवाराची गाठ.

त्यासाठी काही दोन शब्द बोलू इच्छितो, बोलण्यासाठी शब्द राहिले नाही तरीही बोलतो.

येणारा दिवस कधीच संघर्ष परिवाराच्या आठवणी शिवाय येत नाही,

दिवसा मागून दिवस गेले तरी संघर्ष परिवाराची आठवण काही जात नाही!

आपला लाडका वादक
अक्षय केदारी

संघर्ष !!!

अभिमान आहे सर्वांग सुंदर संघर्ष परिवाराचा भाग असण्याचा... ☺

खरं तर 2 वर्षांपूर्वीच संघर्ष मध्ये दाखल व्हायचे होते आणि ती इच्छा यंदा पूर्ण झाली. गेल्या वर्षी मी भारता मध्ये नव्हते त्यामुळे 2016 मध्ये पण शक्य झाले नाही. मात्र तेव्हा मनाशी ठाम निश्चय केला होता की 2017 मध्ये वादन करायचेच. आणि जेव्हा 2017 मध्ये प्रवेश घेण्याची वेळ आली तेव्हा मी संघर्ष करतच 'संघर्ष' मध्ये दाखल झाले असं म्हणायला हरकत नाही. म्हणजे आई-बाबांनी, सामान्य आई-बाबांच्या काळजीने म्हटले...काय ते सगळ्यांना कळलेच असेल. 😊हं बरोब्बर! कारण 9:30 तास office आणि त्यानंतर वादनाची practice त्यामध्ये भर म्हणजे मी नवखी वादक. 😀 time management होईल की नाही ही शंका त्यांना होती. पण इच्छा तिथे मार्ग म्हणतात नं!!

तर असा सुरू झाला माझा संघर्ष सोबतचा प्रवास.

त्यानंतर नवीन आणि चैतन्यमय routine सुरू झाले. सकाळी office ची लगबग; 9:30 तास office चे काम; आल्यावर वादनाच्या ओढीने , नवीन काही शिकण्याच्या हव्यासाने वादनाच्या practice ला जाणे. संघर्ष सोबतचा क्षण- क्षण माझ्यासाठी आनंदाचाच आहे.

- form submit करणे

- ओळखपत्र मिळणे

- जर्सी वाटप

- रक्षाबंधन सोहळा

- 15 ऑगस्ट सोहळा

- mega practice

- short meetings

- पाहुण्यांचे स्वागत म्हणून केलेला single ठोक्यांचा मुजरा

- पथकाचा गणवेष मिळणं

- संघर्ष Express practice location पर्यंत आणण्यात हातभार

- नवीन tone शिकणे

- ढोल maintenance

आणि अश्या कित्येक गोष्टींची अनुभूती अनोखी होती. 😊

रक्षाबंधनाला तर असं वाटून गेलं ... एका दिवसात इतके caring भाऊ मला मिळालेत. व प्रेमळ बहिणी सुध्दा मिळाल्यात. ताई -शक्ती, आई-बाबा, विश्र्वास असा भक्कम कणा ज्या कुटुंबाचा आहे अश्या कुटुंबाची मी ही एक सदस्य झाले याचा मला रास्त अभिमान वाटतो.

खास उल्लेख करू तर कोणाकोणाचा करू? 😊 सगळेच भारी आहेत 🤘🏻😇

पण एका गोष्टीचा उल्लेख जरूर करावासा वाटतोय ...

2017 ची last mega practice, संततधार पाऊस, त्यामध्ये रुबाबात उभी असलेली संघर्ष express, वादन enjoy करणारे ताई-दादा, कोणालाही पावसाचा त्रास होऊ नये यासाठी काळजी घेणारे ताई-दादा!! त्यांचे मनापासून आभार. 🙏🏻😊

पथकासाठी जरी याचे नाविन्य नसले तरी माझ्यासाठी हा प्रसंग अविस्मरणीयच होता...

यातून प्रतिक दादा, तुझे नियोजन आणि work distribution खूप लाजवाब आहे हे लक्षात येते.

तसेच प्रत्येक practice आणि सुपारीला Best team work बघण्यास मिळते.

नवीन वादकांना सगळ्या tones समजाव्यात व आत्मसात व्हाव्यात यासाठी जुन्या वादकांनी केलेले प्रयत्न खरंच वाखाणण्याजोगे आहेत!! 🙏🏻😊

कुठेही सहसा सहजपणे न आढळणारी गोष्ट म्हणजे आईच्या नावाचा ठळक उल्लेख ही गोष्ट तर मनाला खूप भावून गेली- माझ्या आईच्या सुध्दा मनाला भावून गेली. 😊

15 minutes च्या set मधल्या घोषणा, इंद्रजिमी या कवी कलशांच्या काव्याने आलेले स्फूरण या गोष्टींनी ही पथकातला माझा अनुभव समृध्द झाला!! 😊

तरी अनेक गोष्टी अव्यक्त स्वरूपात आहेत!! 🙂🙂

लहानपणची एक गोष्ट आर्वजून सांगाविशी वाटते. श्री गणपती - दुर्गा देवींची मिरवणूक घरा जवळून जातांना ढोल-ताशाचा आसमंतात दुमदुमणारा नाद माझ्यासाठी ब्रम्हानंदच असायचा. ते बघायला , ऐकायला माझा मुक्काम मिरवणूकीच्या वाटेलगतच असायचा. 😀ते लहाणपणचे connection आता जुळले.

संघर्ष या अव्वल पथकासाठी मी वादन करते. आणि त्यामुळे आई-बाबांच्या चेहऱ्यावर जे आनंदमयी भाव प्रतीत होतात ते लाख मोलाचे आहेत...

प्रतिक दादा म्हणतो तसा... एक नवी ओळख माझी मला आणि माझी जगाला झाली.

*संघर्ष*

Me Prasad Tukaram Khatate, majha successful tisra varsha ahe pathka sobat, hya 3varsha agodar pratyek varshi punyat jaychow, kuthlya hi pathkat sahbhagi vhayla, paan vel, job hya karnan mule tay shakya vattat nhavta paan ekda pathkacha broucher vaachla khup inspiring hota khas karu ek line mannat ghar karun gayli ti mhanjay *शाळा, नोकरीची वेळ तुमचीच असेल...फक्त थोडासा संघर्ष.. तुम्हाला तुमची नव्याने ओळख करून देईल* ani aaj kharach pathkat mala ek navin staan milalay pratik da ni mala pathkat *उपकार्याध्यक्ष* chay paad dilay, *नवीन ओळख झाली* , khup saaray *जीवलग ताई दादा* milalay.

*संघर्ष - एक परिवार* hya nava pramanaych navin *परिवार* milala...

Nava pramanaych *संघर्ष* pathka madhe *संघर्षमय* saat labhavi hich *श्री चरणी प्रार्थना*

Sangharsh

I have smile when I am thinking of writing this.
You be in any part of the world, you will get the positive energy from this family.
Family members keep you updated about all activates which makes you feel always connected.
I go and read the member stories on our site, some time watch video to be again motivated for next day’s official work. Browse pics on FB page and recall all the memories.

One thing which I learnt this year, it is not just during vadan energy can be passed through expressions, it can be achieved by watching the expressions in the clicks which were taken during vadan

Thank you to our team, particularly media team for this work, you don’t know how much it is helping me to get positive energy ...unlimited
बात नेहमीच अलग है संघर्ष !!!

" संघर्ष"

" संघर्ष" ह्या नावाला पथक म्हणुन तर अोळखलेचं जाते पण त्याच बरोबर संघर्ष एक परिवार सुद्धा आहे .तसे पाहायला गेले तर माझी आणि संघर्ष ची अोळख अवघ्या १५ दिवसांची पण हि ओळख १५ वर्ष जुनी वाटते. आणि ह्या सगळ्याचे श्रेय जाते संघर्ष च्या सगळ्या ताई आणि दादांना त्यांनी आम्हाला आपलंस करून घेतला.

खरं तर हा लेख लिहावासा वाटला तो "संघर्ष" च्या अप्रतिम "वादना" बद्दल.मी आजतागायत खूप पथकाचे वादन ऐकले सगळेच उत्कृठ, पण "संघर्ष" पथकाने वादनाला दिलेली "परंपरेची" जोड पथकाला त्याचं वेगळेपण जपायला मदत करते .वादनात असलेला वादकांचा जोश आणि घोषणा ,गर्जना हे वादनाला अप्रतिम बनवते.

"संघर्ष" चे वादन फक्त "ऐकत" राहावे असे नसते तर ते "ऐकत आणि बघतच" राहावे असे असते.पथकाचे वादन पाहून प्रत्येक प्रेक्षकाला असेच वाटत असणार कि आपणही ढोल बांधावा आणि असच दिमाखदार पणे उभ राहून बेंबीच्या देठा पासून घोषणा द्यावी " शिवाजी महाराज कि जय ! जय भवानी ! जय शिवाजी ".

पथकाच्या वादनाचे प्रशंसापत्र म्हणजे ओडिसाहुन आलेले आघ्राहाचे आमंत्रण . हे निवळ्ळ आमंत्रण नाही तर पथकाने केलेल्या 3 वर्षाच्या संघर्षाचे प्रमाणपत्र आहे , पथकाचा घाम गाळून कमावलेला आदर आहे . खरचं 'बात अलग है संघर्ष !' .

!! संघर्ष !!

मित्रांनो, माझं नाव अभिजीत संजय जंगम आणि गेली ३ वर्षापासुन संघर्ष ढोल ताशा पथकाचा सभासद आहे, संघर्षबद्दल जितकं बोलेन तितक कमीच आहे. लहानपणापासुन मला लिखाणाची आवड होतीच परंतु लहानपणाची आवड आणि आत्ताची आवड यात नक्कीच फरक आहे.

लहानपणी शिक्षकांच्या सांगण्यावरुन केलेल शुध्दलेखन आणि आत्ता नवीन काहीतरी लिहण्याची आवड हा प्रवास खरच खुप सुंदर आहे, माझ्यातील लिखाणाची आवड वाढवण्याचे काम संघर्षनेच केले !

पथकाच्या जन्मापासुन ते आत्तापर्यंतचा काळ मी खुप जवळुन पाहिला आहे आणि हा प्रवास पाहताना एक गोष्ट प्रकर्षाने जाणवली की " इतिहास हा वेडे लोकच लिहतात, शहाने लोक फक्त तो वाचतात " ह्या मागे जो इतिहास आहे तो शब्दात सांगणे तसं कठिणच, त्यासाठी तुम्हाला पथकाच्या www.sangharshpathak.in ह्या संकेतस्थळाला भेट द्यावी लागेल.

धर्मनिष्ठ, सर्वगुणसंपन्न, माननीय, वंदनीय, पुज्यनीय, अवर्णनीय अशा छत्रपती संभाजीराजे यांना स्फूर्तिस्थान मानुन दिनांक २६/६/२०१३ ला सुरु झालेले हे पथक यशाची सर्व शिखरे पार करत ढोल-ताशा संस्कृती सातासमुद्रापार पोहचवण्यामध्ये सफल व्हावे, हीच सदिच्छा!

बाप्पावर प्रेम अन् श्रद्धा प्रत्येक भक्तात आहे,
एकाच नजरेत जिंकुन घेणं आमच्या रक्तात आहे !!
कडक वादन ज्यांचे पाहुन होतो सगळ्यांनाच हर्ष,
ते माझं पथक, नाव संघर्ष - नाव संघर्ष !!

Hi I am OM,

I like Sangharsh Dhol Tasha Pathak as I joined, this is my first year. We give respect to everyone, like to Uncle-Dada and to Aunties-Tai. We are mostly known for discipline and respect.

This group is very good,nobody chews gum/tobacco and nobody even smokes and even nobody drinks. We mostly go to treks I mean over night treks. We have lot of fun, we even get to know each other very nicely.

I like the group very much. Salute to SANGHARSH DHOL TASHA PATHAK.

" आईने जीवन दिले
मित्रांनी ते खुलविले,
ढोल ताशाच्या पूजेने
देव दर्शन घडविले"

"संघर्ष" मध्ये येणे खूप सोपे आहे. पण खरा संघर्ष सुरू होतो तो ह्या परिवारात सामील झाल्यावर. हातात आलेला टिपरु, ताशाची काडी, टोल वा ध्वज काहीही असो.............. मोठी जबाबदारी. इथे दुसर्‍या कोणाबरोबर नाही तर स्वतःशीच करावा लागतो "संघर्ष"

मागच्या वर्षी "संघर्ष" परिवारात सामील झाले. घरच्या व इतर जबाबदर्‍या सांभाळत ढोल शिकू लागले. ढोल शिकत असताना बर्‍याचदा ओरडा मिळायचा. वयाच्या ३८ व्या वर्षी आपल्यापेक्षा कमी वयाच्या मुलामुलींमध्ये उभे राहून अशी वागणूक मिळते ??? तेही अशाच एका लहान लहान वयाच्या व्यक्तींकडून........... खूप नैराश्य येऊन पथक सोडायचा विचार करू लागले आणि परिवार प्रमुखाला तसे बोलूनही दाखवले. त्याने हार न मानता लढण्याचे बळ दिले आणि मग जोमाने ढोल शिकू लागले. वाद्नातील आनंद द्विगुणित झाला. ह्याच "संघर्ष" प्रेमापोटी एक छानशी कविता मी लिहिली ह्या माझ्या परिवारसाठी आणि जेव्हा ही कविता मी सर्वांसमोर पथकात सादर केली तेव्हाचा आनंद अवर्णणीय होता.

गणेश चथुर्ती दिवशी सकाळी ११ वाजता माझ्याच सोसायटी मध्ये पहिली सुपारी वाजवायला मिळणार हयासारखा खुशीचा क्षण नव्हता. स्वतःच्या घरच्या गणपतीचे असे दमदार स्वागत कारला मिळणार ........... बस्स !!!

मुख्य गेटवरची "इंद्रजीमी" ची ललकार , पूर्ण सोसायटीमध्ये घुमणारा ढोलचा आवाज आणि कुतुहलाने पाहणारे ओळखीचे अन अनोळखी चेहरे.... उत्साह वाढत होता. पावसाच्या जोरदार सरीवर मात करीत वाजवलेले "गावठी" आणि "पेटंट टोन" अजून कानात दुमदुमत आहेत. पाऊस सुरू झाल्यावर रहिवाश्यांनी मिरवणूक पार्किंगमध्ये नेऊन वादन कारला सांगितले. Just Imagine ???? काय वाजल असेल ???? फुल राडा ...... अभूतपूर्ण अनुभव गणपतीची धामधूम संपता संपता "संघर्ष" परिवाराला काही कठोर निर्णय घेण्याची वेळ आली. असे कठोर निर्णय घेण्यासाठी लागणारे बळ "संघर्ष" ला मिळाले ते परिवार प्रमुखाच्या द्रुढ शासन स्वभावामुळे. माझ्याच कवितेतील २ ओळी सांगून जातात "शिस्त असे प्रमाण कुणी इथे न लाडका" . परिवरातील या निर्णयाने काहीश्या प्रमाणात मनात घालमेल झाली. पण जो परिवार विश्वास, शिस्त, आदर, संभव आणि ढोल ताशा वरील प्रेम ह्यांच्या पायावर आणि गणरायाच्या आशीर्वादाने उभा आहे त्या अशा मोठ्या वाटणार्‍या छोट्या गोष्टींमुळे काहीच बदललेले नाही. उलट जास्त जोमाने अधिक सकारात्मक ऊर्जा घेत "संघर्ष" यशाची अजून एक पायरी गाठायला सज्ज झाला आहे.

असे हे "संघर्ष" वरील प्रेम आणि आदराने "ताई" हाक मारणार्‍या माझ्या सर्व ताई-दादांच्या सहकार्याने, मोठ्या आत्मविश्वासाने मी आज "संघर्ष" परिवारात मानाने दुसर्‍या वर्षात पदार्पण करीत आहे. "संघर्ष" परिवाराबद्दल एवढेच म्हणेन

"संघर्ष" - लढायची ताकद "संघर्ष" - सुरांची ताकद "संघर्ष" - शिस्तीची ताकद "संघर्ष" - मैत्रीची ताकद.

सौ. शिल्पा विजय पिसाळ

Sangharsh !!

A drop of water in lake, there is no identity, but it is on lead of Lotus, it shines like Pearl. I feel I am in the best place where I can Shine "SANGHARSH"

Sangharsh has given me courage to think differently, Courage ti Invent, to travel unexplored path, Courage to discover the impossible & to consquer the problems & succeed. Every test in our life makes us bitter & better, every problem comes to make us or break us. the choice is ours whether we become victim or Victorious. Sangharsh have shaped my life 7 gave the feeling of Victorious. Pratik Daa..... "RESPECT" ! U have taught us to live like there is no Tomorrow !! Constantly move forward & appreciated your motivation for our Existence. It has Cause ! It has Meaning !! It has Reason !!! Never give up & Never look Back !!!! Choose to make a meaningful difference in our life & life of others. Do it Everdya & DO IT BIG. !!!

Talking about Sangharsh pariwar, Care & Love is not a business where we give then we get. Its a beautiful feeling for us where we love to give even we dont get. Taai's & Dada's of Sangharsh pariwar... You all are Spacial ! Sametime the smallest step in the right direction ends up being biggest step in our life. Truly speaking I joined Sangharsh thinking "Bass ata kaft enjou Karaicha" but this "Enjoyment" turned into biggest, Best, Precious, "ACHIEVEMENT" in my Life

Ankita Mahesh Bendre
Sangharsh Pariwar

गणेशोस्तवाच्या काळात ढोल ताशांचा आवाज ऐकून नुसतं नाचव वाटायच. असच मी ही लोकांना माझ्या ढोलच्या आवाजावर नाचवावे म्हणून मी पथकात आले.

शिक्षण तर सगळेच घेत असतात, पण काहीतरी वेगळं कराची मनात इच्छा होती अन माझी ती इच्छा फक्त आणि फक्त संघर्ष ढोल ताशा पथक - एक परिवाराने पूर्ण केली.

होय..... एक परिवार !!! जिथे मला हक्काने सांगणारा "ताई, इथे तुझं चुकलय" आणि मोठ्या भावाप्रमाणे रागावणारा प्रतिक दादा मिळाला. "ताई-दादा संस्कृती" जपणारा असा पथक पलीकडे एक परिवार मिळाला.

मी संघर्ष करतेय..... स्वतः साठी, माझ्या आई-वडिलांसाठी आणि आणि आणि........... दाखवून द्यायचे आहे अशा लोकांना की "मुलगी आहे म्हणून काय झालं ??? मी कुठे कमी नाही पडणार"

"संघर्ष - माझ्या आयुष्यातील एक संघर्ष"

संघर्ष

आजकालच्या धावपळीच्या जगात आम्हाला मिळाले आमच्या हक्काचे "Second Home"

मी पथक जॉइन करण्यामागचे सिम्पल कारण म्हणजे वादन करणे... पण संघर्ष ने मला फक्त वादनच नाही तर एक परिवार दिला. मला माझ्या परिवारात अनेक ताई-दादा मिळाले. संघर्ष ने मला प्रत्येक गोष्टीकडे सकारात्मक दृष्टीकोणाने कसे पहावे हे शिकवले. छोट्या ताई-दादांकडून ही खूप सार्‍या गोष्टी शिकायला मिळाल्या.

प्रत्येक छोट्या छोट्या गोष्टींमध्ये आनंद शोधणे आणि ते जगणे म्हणजेच जीवन असते...... जे की आम्ही संघर्ष मध्ये करतो, मग ते ओळखपत्र (I-Card) वाटप असो वा Jersey वाटप सारख्या छोट्या गोष्टी..... हे छोटे छोटे क्षण कसे एन्जॉय करायचे हे मी संघर्ष मध्ये शिकले. इतर पथकामध्ये जे होत नाही तेच संघर्ष मध्ये होतं या गोष्टीचा मला फार अभिमान वाटतो. पथकाची खासियत म्हणजे "ताई-दादा संस्कृती" जी की आजकाल दुर्मिळ होत चालली आहे.

"If your present is not better than your past then you are not living a LIFE" आणि संघर्ष मुळे आम्हा सर्वांचा वर्तमानकाळच नाही तर भविष्यकाळ देखील उत्तम आणि यशस्वी होणार अशी मला खात्री आहे. प्रतीक दादाला धन्यवाद की त्याने पुढाकार घेऊन "संघर्ष" सारखा एक वेगळा आणि युनिक (Unique) परिवार उभा केला. असेच अजून १००० संघर्ष परिवार तयार झाले तर India will be number 1 country in the World.

Proud to be Member of SANGHARSH Parivar.

* SANGHARSH *

Sangharsh for the bad things in society.
Sangharsh for make some difference.
Sangharsh for unity.
Sangharsh for right things.
Sangharsh for change in yourself.
Sabgharsh for social work.
In life at each step there is SANGHARSH.

Yes, Sangharsh is really different group of people. Our Rules are different, Our thinking is different.

Once you have fulfilled your basic needs in life. Please look around you, We have to do something for the needy people around us. And trust me, If you just do a very small thing for these people. That feeling will be just Awesome. Everyone is living for the ourself here, But what about the people who not even fulfill very basic needs of life (Food, Home, Clothes). And I am sure SANGHARSH is their with these people.
And yes SANGHARSH will make the difference in the society.

Its really a very proud feeling that I am part of such group. And now its my responsibility to keep this culture alive.

Long way to go SANGHARSH !!! Best Luck !!!

Thanks to SANGHARSH !!!

आयुष्यात जिवाभावाची आणि आपली माणसं भेटन्यासाठी नशीब लागतं, आणि या बाबतीत मी जरासा lucky आहे.

संघर्ष !
एक परिवार !
माझा परिवार !
आम्हा ताई दादांचा परिवार !

इथे आम्ही जपतो ती संस्कृती आणि त्याच बरोबर समाजाप्रती आमचे कर्तव्य पार पाडण्याचा प्रयत्न करतो.

संघर्ष ढोल ताशा पथकाचा जेव्हा सदस्य तेव्हा पथक फक्त ढोल-ताशा वादन करण्याकरीता join केलं होतं, पण कधी हे पथक माझा घर-परिवार बनलं हे कळलचं नाही. खुप काही शिकतोय इथे, बरचं काही शिकलो आणि खात्री आहे की पुढे खुप काही शिकणार.....
अभिमान वाटतो जेव्हा आम्ही इतरांना सांगतो की मी त्या संघर्षाचा एक भाग आहे जे पथक शेकडो किलोमीटर दूरवर जाऊन या मराठी संस्कृतीला पोहोचवून आलेले आहे. हरियाणा, मध्यप्रदेश, कर्नाटक या राज्यांमधे आम्ही आमच्या वादनासाठी ओळखले जातो.

धो-धो पडणा-या पावसातही जोशात वादन करन ही आमची ओळख. याच्या नावाताच खुप मोठी ताकद आहे. नावाचं सांगतं , " लक्षात ठेव, आयुष्य एक संघर्ष आहे !"

आयुष्यात प्रथमच हृदय आणि मन एकच गोष्ट सांगत होत " I'm on right track ...."

आमचा संघर्ष सांगण्यासाठी शब्द पुरेसे नाहीत कारण असाच आहे आमचा संघर्ष.

आम्ही ओळखले जातो ते शिस्त, ताई-दादा संस्कृती करिता......... कारण आमची मानसिक ही वेगळी आहे.......

एक गोष्ट नक्कीच सांगेल, " आम्हाला आजमावुन तर पहा, तुम्हाला तुमची नव्याने ओळख करून देऊ......! "

संघर्ष संघर्ष संघर्ष....

I myself Tejas Panmand a member of Sangharsh. I joined Sangharsh parivar just for fun as the pathak was in my own society. After some days I realised that its not just a pathak its something beyond that, i.e a sweet, beautiful family.
I was a shy boy never had confidence in me but Sangharsh made me capable of doing each and every thing which i wont do before that. I was among the small children's in the pathak but none of the elders showed their attitude to me Sangharsh gave me a strong will power to believe in myself also i became confident.
I had interest in learning each and every instrument may it be dhol, tasha, toll or dwaj.
After spending 2 years with Sangharsh i can really say that Sangharsh is my 2 family I thank Sangharsh for giving me a such a great push in my life.

Sangharrrrsh.....

अभिप्राय हा तसा बरयाचदा वैयक्तिक अनुभव विषयी असतो .पण आज पथकासोबत्च्या सहवासामुळे तो पथका विषयी लिहावासा वाटतो .

पुणे तिथे काय उणे असे म्हणतात ह्याच पुण्या मध्ये गणेशोत्सव व ढोल ताशा पथक संस्कृती यांचा एक अनोखे व अतूट नातं आहे, दुवा आहे! ढोलताशाच्या वदनाविना तर आमच्या बाप्पांची मिरवणूक हि अपूर्णच! अश्याच जल्लोषाच्या कडकडाटामध्ये जिद्दीने एका पथकाने आपला नाव निर्माण केला आहे . ते म्हणजे आपले ‘संघर्ष पथक’ संघर्ष ढोल ताशा पथकाला नेहमी परिवार म्हणून संबोधलं जातं ,एवढा ते मोठे! केवळ पुण्या पुरता त्याचा विस्तार मर्यादित न राहता दक्षिण प्रांतात विजापूर , उत्तर भारतामध्ये, हरयाणा,व मध्यप्रदेशा पर्यंत आमचा पाऊल यशस्वीपणे पोहचून निनादले आहे .

आज भारतात जिथे एकत्र कुटुंब पद्धती विलोपला जाऊन विभागीय कुटुंब पद्धतीची नांदी वाढत आहे . तिथे आमचा ‘संघर्ष’(१५० हून अधिक ताई दादांचा सांघिक परिवार )आनंदाने कार्यरत आहे,सतत समाजाची मानसिकता बदलण्यासाठी ध्येयाने पुढाकार घेत आहे. हि मानसिकता बदलण्यासाठी बनवलेले कायदे देखील तेवढे वेगळे वाटतील, परंतु अंती त्यांचा महत्व तुम्हा सर्वाना कळेल. आणि हि वाटचाल करण्याची ताकद ह्या परिवारामध्ये आहे, कारण इथले सर्व सदस्य व त्याचं नेतृत्व देखील तेवढच खंबीर आहे. म्हणूनच आभिमाने सांगतो , “संघर्ष ढोल तशा पथक”,.... ‘आमची मानसिकता वेगळी अन आमचा कायदा वेगळा’!

श्वेता बदाने

संघर्ष सदस्य

Hi all.

Myself Gopalakrishna from Bangalore. I am working with Infosys. I love ganpathi bapa & music. In 2012 I heard dhol practice went there and was observing the practice. I asked" can I join your group " they replied "sorry you don't know Marathi" :(
Still I was going daily to see and learn.

Then I started with basic Marathi with help of my frnds at office and local pune frnds.

In 2014. August my frnd prajakta Called me and told, "Gopi I am going for dhol practice, you love music, so you can also come and join, mainly u don't worry about laungauge I will help you" after hearing this first I told thanks to Ganpathi bappa.

This was my first day start with a big loveable healthy positive family, "Sangharsh family". The respect, love, care, mainly discipline which I hope non of the group has like our Sangharsh family. There will be shortage of words to explain about sangharsh, just one line come join and you feel yourself. Sangharsh Dhol Tasha Pathak.

Ganpathi festival completed then I saw the new face of sangharsh which I never imagined, Social activities, celebration of Diwali with our great INDIAN ARMY, oldage homes, there is a huge list to say about social work.

I just can say, "I have a big lovable caring family in pune, Sangharsh family, I celebrated festivals, birthdays, trips, trekking.,"

I am life time member if sangharsh.

I love sangharsh, love India.
Help everyone without expectations. Life is beautiful.

संघर्ष .

PRACTICE .

Starts from PUNCTUALITY,
awesome experience from 1Aug till know. Aapli संघर्षEXPRESS-260613 dhakalnya pasun tay parat park karay paryanta cha PROPER SANGHARSH khup kahi shikaun jatow, PROPER TIMING, PROPER FORCE, PROPER START-STOP-TURN.

Paus padtoy practice??? Ha prashnacha kadhi padla nai, thanks to our TAMBU TEAM खास करुन ANKUSH DA, RAJU DA, VINAYAK and all, hats off to you all, तंबू बांधण्यात-सोडण्यात जो मस्त संघर्ष आहे तो कश्यातच नाही.

Practice chalu jhali, TASHA-DHOL LEAD karnya pasun navin tones thanks to ABHIJEET DA, GOLU, ABHISHEK (गणपती), POOJA TAI, RUTU DA, VINOD DA, BUNTY DA, VISHAL DA and more एक POWERFULL ENERGY flow hotay tumha saaglyan pasun.

Practice mhantla ki maintenance ani maintenance mhantla ki pahila nav yeta ANKUSH DA perfect all rounder ani GOLU.

Hya saaglya goshti distat fact संघर्ष ढोल-ताशा पथक madhe.

Ajun khup kahi ahe bolayla paan ekach vakyat complete kartow

Aarey baat aalag hay
संघर्ष....

_/\_ संघर्ष _/\_

माझं नाव अभिजीत जंगम, गणेशोस्तव म्हणजे ढोल ताशा आणि ढोल ताशा म्हणजे सर्वांच्या अगदी जिव्हाळ्याचा विषय, ते दिवस आणि वातावरण एकंदरीत खूपच वेगळे असते. पथकाचा अध्यक्ष प्रतिक याला मी गेली चार वर्षापासून ओळखतो, आम्ही पथक सुरु होण्याआधीपासून खूप चांगले मित्र आहोत, आमच्या पथकाला २ वर्षापूर्वी माझ्या काकूंच्या म्हणजेच प्रतिकच्या आईच्या वाढदिवसादिवशी सुरुवात झाली. पाहता पाहता आज २ वर्ष पूर्ण झाली आहेत, मागे वळून पाहिले की खूप साऱ्या जुन्या आठवणींना उजाळा मिळतो, अर्थातच सर्व गोड आठवणी नसतात. या २ वर्षामध्ये बऱ्याच अडचणींना सामोर जाव लागलं आणि त्यातून यशस्वीरीत्या मार्ग काढत आज आम्ही इथवर येउन पोहचलो आहोत. या सर्व गोष्टींमध्ये जवळच्या लोकांची साथ, विश्वास आणि वडिलधार्यांचे आशीर्वाद लाभले.

या २ वर्षामध्ये खूप काही शिकायला मिळालं, हव्याहव्याश्या वाटणाऱ्या खूप चांगल्या व्यक्ती मिळाल्या. त्यांचे अनुभव, सल्ले आजही अवघड परिस्थितीमध्ये खूप कामी येतात. वेळोवेळी मिळालेल्या योग्य मार्गदर्शनामुळे हा पल्ला गाठायला फारच मदत झाली. प्रतिकचे नेतृत्व आणि आजूबाजूच्या लोकांमधील गुण ओळखण्याची कला यामुळे आजवर सर्वांनी जे काही योगदान दिलं आहे त्याचं योग्य पद्धतीने कौतुक झाल्याचंच आठवत. मला आज ताशा प्रमुख च्या रूपाने जो सन्मान मिळत आहे आणि पूर्ण पथकातल्या ताई दादांकडून जे काही प्रेम मिळत आहे त्यासाठी मी सर्वांचा खरचं खूप ऋणी आहे.

थोडक्यात संघर्ष म्हणजे खरचं पथक पलीकडे एक परिवार आहे हे सिद्ध होतं.

"Hello readers, I am Pratik Tukaram Khatate currently completing B.E. Mechanical engg (final year).
My journey with sangharsh started in June 2014, coming sangharsh is one of my decisions for which i feel proud of myself. If we think it through we can observe that in our daily chores we come across the word SANGHARSH(struggle) from the moment we get up from our bed..
till..
we go back to our bed.

I feel really proud being part of this group...FAMILY might be appropriate..
It is impossible to describe the greatness of SANGHARSH..
It is said that to know depth of the water u gotta jump in it..

Similarly..
To understand our family u have to be a part of it..
Thank you sangharsh.."

Let me tell you, how I joined “Sangharsh family”
I was jogging in the evening one day and was pushing hard to run another mile. May be just to touch an point where Pratik Dada was addressing the crowd.
I joined the crowd when he said “nahi nako jamnaar nahi hey aamchya dictionarit nahi”, ”jar iccha aasel tar tumhi udya ya apan timing adjust karu” and we were called the next day at 7 PM

I was excited to join dhol group and the words motivated me, so next day I tried to leave office early but was stuck in traffic and reached at 7:30 PM, I was worried because I missed the scheduled time; but still approached Pratik dada and he said take one “DHOL” go behind, practice the 1st tone (pahila haat). Ankush dada taught me and few others. From next day my batch was fixed 8:30PM to 9:30 PM

Next 15 days along with tones I was trying to remember the names of all familiar faces but hardly was able to keep those in mind. Fortunately Birthday celebrations and ID card distribution helped me in that though I learnt that energy can be transferred to another member through eyes as well

I am happy that was able to travel along to Bijapur(Karnataka), Umarga (Maharashtra) and last day of Ganesh festival in Pune for suparies. Then it was in the heart of Pune during Navratri. Unfortunately was not able to witness suparies in Vasai, Haryana and Bhopal. I thought this was it , but NO… we had opportunities during “Chhatrapati Shivaji Maharaj” Jayanti as well.

Somehow I was breathing something positive being in the family and I was enjoying. This year it is going to be an different bond within because we are much more familiar than previous year.
Three words ...discipline , Sister-Brother relation and trust are not just on posters but are there in our activities too

Our family is also involved in trek , events for grandparents, tree plantation and other social activities which I missed last year because of official commitments but hope to be part of these now because nahi nako jamnaar nahi hey aamchya dictionarit nahi

Sangharsh is one of the reason I am still in Pune and started loving to be here

Aarey baat alag hai Sangharsh !!!

Sangharsh!!!
Ram Ram! :D

I was roaming in the Pune city when the sound of dhol beats attracted my senses. I could see many girls, boys and kids energetically playing Dhol-tasha and swinging the Dhwaj. Some were even playing the lezims. That very moment I decided to play Dhol someday. On a fine evening, I heard some more youths playing Dhol in Pimple Saudagar. And this is how I was introduced to our lovely Sangharsh Dhol Tasha Pathak... :D

July, 2014 was a busy year in office so I could only manage to volunteer for the 2014 Waadan plus click some photos. The full day Waadan on Chaturthi was sufficient for my soul to crave for playing the next year.
July, 2015 came and I was continuously asking Pratik Dada that when our practise ssesions will begin. So I started practising every weekend since could not come on weekdays due to office.

I am enjoying each and every moment with Sangharsh, be it practise sessions or its ID and jersey distribution or the Independence Day awareness at Jagtap Dairy Chowk or the 6 hours Mega Practise. The moments I enjoyed to the fullest are Media Team meeting for website upgrade and photography. :D

I am eagerly waiting to support Sangharsh in as many Waadans as I can. Also I give my best wishes to Sangharsh family for a prosperous journey on the path of dedicated Waadan and devotion to the divine tradition of India.

With Warm Regards
Akanksha Pandey

Sangharsh means to fight back....to take and anything that goes against u & ur self respect....All of us have right to live.

In short sangharsh has changed my life.Its hardly 10 days that i have joined this group as its feeling me like a family.I feel so comfortable with the members that we spend nights discussing about steps that we can take for social upliftment. in my whole life i have not seen a sporty boy like Pratik daaaaa....full of discipline,focus & enthusiasam. A local pathak coming together, the tempo of the beats is simply mesmerizing. We r a non profit orgnisation & we all vow to give ourselves selflessly for anyone who is in distress.

Dhol is an instrument primarily used for celebrating ganesh festival in maharashtra. The dhol pathak's in pune showcase the sign of unity amongst the people coming together for celebrating the festival & spreading happiness.

M really thank full to sangharsh for changing my life & bringing happiness.

संघर्ष - आज मला ह्या नावाचा खूप अभिमान आहे. सगळ्यांना संघर्ष हा शब्द खूप खरतड वाटतो. पण माझ्या वाटचालीला संघर्षनेच सोपे केले. संघर्षानेच शिकविले आलेल्या संकटांना कसे सामोरे जायचे ते. संघर्षानेच शिकविले पराजायातही विजयाचा आनंद कसा घ्यायचा ते. हो संघर्षाने शिकविले दुसर्यांना आनंदी कसे ठेवायचे ते. फक्त संघर्षानेच शिकविले कसे, का आणि कोणासाठी जगायचे ते.

माझा मनाचा मुजरा ह्या संघर्षाला.

खूप कंटाळले होते नेहमीच संकटांना तोंड देऊन, काही गोष्टींमुळे माझा खूप नकारात्मक दृष्टीकोन झाला. एवढे के जे स्वप्न पूर्ण करण्यासाठी आई-वडिलांना सोडून पुण्यात आले होते ते सुद्धा नकोसे झाले होते. आणि ह्या सगळ्यांचा शेवट म्हणजे कायमचे घरी जाणे हा विचारही केला होता, पण त्याच दिवशी चुकून संघर्षशी भेट झाली. माझ्यासाठी हा संघर्ष म्हणजे प्रतिक तेंडूलकर, थोडक्यात माझा आणि वादनाचा काही एक संबंध नव्हता. मी प्रतिक ला सहज बोलले की, मला आवड म्हणून वाजवायचे आहे, पण वादनातील काहीही माहिती नाही. त्यावर त्याने एकाच उत्तर दिले, "आहे गं मी, तू जॉईन तर कर!". अहह्ह ……. त्याच्या या एका वक्याने मला खूप मोठी ताकद दिली. एवढी की, आज मी पथकाची महिला अध्यक्ष म्हणून पथकात वावरते… आभारी आहे प्रतिक, आजही तुझ्याकडून खूप प्रेरणा मिळते.

पथकाने दिलेल्या या प्रेमाने व ताकदीने आज परत मी ती अर्धवट राहिलेली स्वप्नं पूर्ण करायला सुरवात केली आहे. पथक पलीकडे एक परिवार मिळालाच पण सोबतच तुझ्या पथकातील इतर वादकांच्या आई-वडिलांनी मला लावलेल्या मायेला व प्रेमला माझे वंदन आहे.

बास, बोलायचं खूप आहे, संघर्षने जी प्रेरणा सु:ख आणि माझी नव्याने ओळख करून दिली त्याची परतफेड करण्यासाठी कदाचित माझे उर्वरित आयुष्य हि कमी पडेल.

On de day of Virtual meeting one dada asked me to write a testimonial. But I was not able to. I guess till that time I had not understood Sangharsh very well. After today's meeting, I am able to write it finally.
When Pratik dada you were speaking about Sangharsh's ideologies, I felt it was not you but my mind, which I have suppressed since years was speaking. Someone after so many years is trying to challenge this paralyzed spirit to get up n stand. But I gave up after trying for many years and now I have come really long way to wake up that spirit. Wish you all the luck. Just a suggestion from a loser never give up - come what may.

संघर्ष संघर्ष संघर्ष
ढोल पथक म्हणजे "आवाज" आणि शांततेचा भंग तसेच समीकरण आहे पण संघर्ष ढोल पथक हे पथक पलीकडे एक परिवार आहे. 'संघर्ष' या शब्दात एक प्रकारची ताकत आहे ती कशातही नाही, कारण आम्ही माणुसकी जपतो व या पथकात आम्ही एकत्र येऊन अनेक उपक्रम राबवतो. संघर्षाने माणूसकीचे नाते जोपासाले, ढोल व ताश वादन सुद्धा शिकवले. माझ्या मनात संघर्ष करायची आग पेटाऊन समाजला आपले काही देणं लागता हे समजले. पथकात मला नवीन मित्र नाही मिळाले पण भाऊ व बहिणीचे नाते माझ्या मनात रुजवले. अजून एक गोष्ट मला या पथकाने दिली आहे ती म्हणजे जरी आपला पराभव झाला तरी, परत उठून संघर्ष करायची भावना माझ्या मनात ठसली आहे व पराभवला स्वीकारून त्यावर मात करून त्यावर विजय प्राप्त करणे हीच संघर्ष ची ओळख आहे.

"संघर्ष " – “ इथे नाही तर कुठेच नाही..!! ”

Hi All,
Sangharsh is all about everyone’s story; it may be a student, an engineer, a doctor, a government servant, charted accountants, a professional who is searching for a job etc.

The one word which is deeply rooted to everyone’s heart/mind i.e. "Sangharsh".

Where to begin, either from The पथक (आपला वादन, आपला ताशा, आपला ध्वज, आपला टोल...) or from the “पथक पलीकडेपरिवार”(आपली माणसं, आपली नाती, नात्यातला असणारा जिव्हाळा, प्रेम ).

There are lots of things to tell you about "Sangharsh..!!".

Everyday spent at Sangharsh is a new experience for me; because I have never done this before in my life.

Initially, I thought that, will it be possible for me to do this ? as I am IT consultant working, along with my Master’s degree is also going on in simultaneously.Then one thought a strike in my mind "It is hard to fail, but it is worse never to have tried to succeed."

On one weekend I was roaming here and there with my friend; dhol practice sound was so beautiful that I couldn’t stop myself to get into that place; after going there & suddenly I saw someone who is dancing like anything, full of energy, full of enthusiasm; his name was ‘Pratik Ulhas Tendulkar’, chairman of "Sangharsh".I heard his brief carefully & without thinking for a single second; I decided to join Sangharsh.

Slowly slowly; I get into the Pathak, Practice & most important the "संघर्ष परिवार".

We had gone for night trek at rajgad which was full of fun; where I got to know so many amazing people of my Sangharsh Family. I’ll describe the trek in only one word, “BEST”.

During this one month’s of time I spent & what I understood the meaning of Sangharsh & Sangharsh Pathak as:-

• Disciplined people.
• Organized people.
• Vision.
• Passionate.
• Respect.
• Caring people.
• Fearlessness.
• Trustworthy People.
• Team Spirit

I met many amazing people in Sangharsh like Pratikdada, Ruturajdada, Sagardada, Sandeepdada, Virajdada, Poojatai, Bantidada & list is going on & on.

I salute to your Sangharsh,your team spirit,your management.

I feel extremely proud to be part of such a beautiful family.So,I Request you all let's give atleast once try for Sangharsh..!!

Come.Join.Experience.Celebrate.....Feel the difference...!!!

Be संघर्ष..!!

-Prasanna

साधरण एक ते दिढ महिन्या पूर्वी माझी दीदी आणि जिजाजी पिंपळे सौदागर येथे गेले असता त्यांनी ढोल ताशा पथकाचा सरावाचा आवाज ऐकला. दीदीने तिथे चौकशी केली असता, संघर्ष ढोल पथकाबाबत माहिती कळाली. दीदीने माहिती सांगितल्या वर मला व माझ्या लहान भावाला 'prayag' ला खूप आनंद झाला. आम्हाला दोघांना पण ढोल ताशा पथकाबद्दल लहानपणा पासून अतिशय वेड होते. दुसऱ्या दिवशी संध्याकाळी आम्ही तिथे जाऊन पोहचलो. तिथे pratikdada यांना भेटलो. त्यांनी आम्हाला पथकामध्ये सहभागी करून घेतले. आमचा सराव व शिक्षण दोन्ही सुरु झाले.
शिस्त हा आमच्या पथकाचा पाया आहे. सर्वांनी शिस्त बद्ध पद्धतीने काम करणे, वागणेयावर पथकाचा भर असतो. ऋतुराज दादा, अभिषेक दादा, pratikdada, पूजाताई हे सगळे जण आम्हाला शिकवितात, आमचा सराव करून घेतात.

सामाजिक बांधिलकी जपली जावी, बंधुता व एकीचे महत्व समाजात पटावे या हेतूने लोकमान्य टिळकांनी पुण्यात गणेशोत्सव सुरु केला होता. त्यांचा तोच हेतू ,तोच आदर्श डोळ्यांसमोर ठेऊन सामाजिक बांधिलकी जपणारा युवा वर्ग तयार करण्याचे काम आमचे संघर्ष ढोल ताशा पथक करत आहे.

महाराष्ट्रातील गड किल्ले यावर सहली निम्मित जाऊन तिथे साफसफाई करण्याचे काम आमचे संघर्ष ढोल ताशा पथक करतात याचा आम्हा सर्वांना अभिमान आहे.

Hello Sangharsh,
Before writing about my journey with Sangharsh let me introduce myself.I am Dipak Naphade. I am a software developer working with IBM, married, having a son and settled in life as per our 'Samaj'(Community/Society). I stay in Pimple Saudagar from last 3 years but in these three years, I have not enjoyed even the 10% as much I have enjoyed from last one & half month with 'Sangharsh'.

One fine day while roaming with my wife I saw the Sangharsh team and their spirit and energy. That day I decided to join Sangharsh but due to hectic and busy lifestyle, it took me around 20 days to reach Sangharsh. 'Sangharsh' is not only a Pathak but a family.

Before joining the Pathak, my life was a boring routine life. I am not complaining about my life. My family is really awesome and my wife is lovable too..:) But somewhere something was missing which I feel is fulfilled after joining Sangharsh. Now when I go to office I feel fully energetic, inspired and motivated. I try to complete my work before 9 PM to reach for practice everyday.

Our leaders really have awesome motivational as well as teaching skills. I want to see life with Sangharsh in future, want to contribute in each and every small activity of Sangharsh as well as social acitivities arranged by Sangharsh, want to create a good society and I know Sangharsh is the correct platform for this. Last but not the least, special thanks to 'Pratik' for his motivation and devotion towards Sangharsh. Thank u 'Sangharsh' for showing me the brightness part of my life.

Sangharsh ha fakt dholtasha pathak nasun ek pariwar ahe...
ani mi sangharsh karanyasathi hya pathkat sahbhagi zaloy. Ya pathkat ji shist ahe ti mala khup avdte. Pathkat sahbhagi honyacha chance dilyabaddal mi pathak pramukhacha abhari ahe.

Shevti sangayche mhanje jya mule pathak chalat asto te mhanje pathak pramukh ekdam lai lai bhariii...

One day my friend came late from work, very tired and in pain. When I asked the reason he said he was playing dhol at Jagtap dairy and told me how he got in.
The very idea of playing dhol gave me an adrenaline rush and was waiting for the clock to strike 7pm on the next day. Next day I joined and stared growing.

Soon I understood the core principle of Sangharsh(I believe) is discipline and that for me was enough to continue. I saw Pratik dada's word turning into actions and making me more inclined towards the growing family. I saw Sagar dada giving instructions in a way very empathized way, a sign of a good teacher. Abhijeet dada's words of experience that many a times reminded me of things that I used to say to my friends. In short I found like minded people who believe that they can bring the change they want. It is people who bind and connect you not materialistic gains.

Sangharsh has heightened the excitement in my day to day life, something more to look forward everyday, something new to enjoy and not worry about the consequences, something that I wanted to do since long....

Surely, I look forward to give back someday to Sangharsh in some form or other. Why? Simple... We have two hands one to take and the other to.... This is how we grow!!!

SANGHARSH !!

Reading or hearing the name itself gives you the strength to fight back and win.

On the way back to home from office the sound of dhol and tasha made me to stop and inquire, that time i mate Pratik Dada, WOW what a enthusiasm, then the brief given by him made me to join the family, as the days passed i never come to know thai i have become a family member and thay have become a family for me. For some days I was away from SANGHARSH family due to my problem, but Pratik Dada used to say that "JITNA BADA SANGHARSH UTANI BADI JEET", I fighted back and was again in my Sangharsh Family, feels like home to me.

The discipline and rules by Pratik dada, has become a habit of mine, now i follow them in my regular life. All the journey with Sangharsh family can't be explained in words, now waiting for social part and I will a part of it, now i can say that "YES I AM DOING SOMETHING IN MY LIFE". And it gives me happiness that nobody can take away from me.

On the flex last line is " TUMHLA TUMCHI NAVYANE OLAKH KARUN DEYIL" - I have found new me in myself without ego, selfishness, with my social responsibilities. Now there is no turning back, "Jiv Soden Pan SANGHARSH Nahi Sodnar".

There are lots of things to tell, but can't write in words....... Just a thank you from bottom of my heart.

आज कालच्या काळात प्रत्येक मन्युष सुखाच्या शोधत आहे. त्यासाठी तो कोणत्याही थराला जाऊ शकतो. लहान लहान गोष्टींमध्ये आपण सुख शोधले पाहिजे. असाच एक सुखाचा मार्ग मिळाला आहे.

"संघर्ष ढोल ताशा पथक - एक परिवार"

रोज रोज घर काम घर करून माझे जीवन कंटाळवाणे झाले होते. या माझ्या सुखाचे रंग भरण्याचे काम संघर्षने केले आहे. या मिळणाऱ्या सुखासाठी कितीही कष्ट करण्याची माझी तयारी आहे. माझा परिवार आधी फक्त पाच जणांचा होता. आज माझा परिवार अडीचशे जणांचा आहे. या साठी मी संघर्ष पथकाचा शतशः आभारी आहे.

मला बहिण नाही, याची मला कायम खंत असायची. पण या पथकाने मला बहिण दिली. पथकात प्रवेश करताना मला खूप जनांनी विरोध केला. मी एक वाक्य लक्षात ठेवलं कि 'ऐकावे जनाचे करावे मनाचे'. जी गोष्ट केल्याने मला आनंद होतो, ती गोष्ट करण्यात काय हरकत आहे??? संघर्ष पथकात प्रवेश केल्याने माझा इगो कमी करण्यात मला यश आले आहे. या पथकाची शिस्त, प्रत्येकाला दिला जाणारा आदर माझ्या मनाला खूप भारावून गेला.

या पथकाने केलेले सामाजिक कार्य ऐकून माझे मन मला संघर्ष पासून दूर जाण्यापासून अजून रोकत आले आहे.

माझा प्रत्येक श्वास संघर्ष साठी आहे.

खरे म्हणायचे झाले तर २६ जुन २०१३ पासून माझ्या खऱ्या आयुष्याची सुरुवात झालेली आहे. आज मी प्रतिज्ञा करतो कि माझा शेवट संघर्ष सोबतच होईन. आज संघर्ष ची इतकी सवय झाली आहे कि कायम ढोल आणि ताशांचे आवाज माझे कान सोडत नाही.

'थोडासा संघर्ष तुम्हाला तुमची नव्याने ओळख करून देईल' हे वाक्य आज माझ्या बाबतीत खरे ठरत आहे. आज फक्त एकच सांगतो-

"जिंकलो तरी संघर्ष सोबत आणि हरलो तरी संघर्ष सोबत. मी संघर्षचा, संघर्ष माझा, मी आणि माझा संघर्ष."

आज मला कोणी विचारले 'काय मिळाले या पथकात प्रवेश करून??' मी अभिमानाने सांगू शकतो कि ज्या आनंदाच्या शोधत मी होतो तो आनंद आज मला मिळत आहे, जो माझ्याकडून कोणीच कधी हिरावून घेऊ शकत नाही. मला पथकाकडून मिळालेला हा सर्वात मोठा अनमोल ठेवा आहे. पथकामध्ये असणारी संघ भावना हा पथकाचा आत्मा आहे असे मी मानतो. अशाच प्रकारे या माझ्या परिवाराची सतत भरभराट होत राहो हीच छत्रपती शिवराय, छत्रपती संभाजी महाराज यांच्या चरणी प्रार्थना.

जय भवानी जय शिवराय.

जय हिंद……

_/\_संघर्ष _/\_

संघर्ष...... पथकापलीकडे एक परिवार .......

सुरुवातीला प्रतिक दादा दररोज या ओळीचा उल्लेख करायचा. मला पण वाटायचं कि नेमक आहे तरी काय हा परिवार म्हणजे.

आज मला पण अभिमान वाटतो कि मी पण या परिवाराचा एक सदस्य आहे ....

मी मुळचा नांदेड चा.. रोज वाटायचं कि मी माझ्या घरच्या पासून ५०० km लांब राहतो...

माझा रोजच schedule म्हणजे फक्त office ला जायचं आणि flat वर येउन आराम करायचा...

दररोज विचार करत होतो कि आपण या समाजासाठी काहीतरी करायला हवं...

संघर्ष च्या माध्यमातून मला तो platform मिळाला ... आणि मी bhavishyat samajasathi sangharsh chya madhyamatun nakkich kahitari changla karen ... ha vishwas pan mala sangharsh kadunach milala.....

आणि वादनाबद्दल बोलायचा तर ... आमच्या संघर्ष चा नाद करायचा नाय ........ :)

Thanks a lot to प्रतिक दादा for providing us such a big platform . we work and making a meaningful contribution for society ... because of you only dada .....

Salute to you ...._/\_

पुणे म्हंटल की गणेशोत्सव आणि ढोल ताशांची मिरवणूक हे एक समीकरण आलंच. नोकरीनिमित्त मी मुंबईहुन पुण्यात आलो आणि मागील २ वर्ष मी लक्ष्मी रोडवर उभा राहून इतर पथकांना ढोल ताशा वाजविताना पाहत होतो. तेव्हाच मनाच्या एका कप्प्यातून हाक आली की आपणही एखाद्या पथकात सामील व्हावं,अशा विचारांत परत गणपती बाप्पा येण्याची तय़ारी चालू झाली. माझ्या काही मित्रांनी मला जगताप डेरी येथील संघर्ष पथकाबद्दल सांगितलं. मनाच्या कप्प्यातील इच्छेने पुन्हा डोक वर काढल, मग काय जाऊन आता बघावं म्हणून मित्रांसोबत गेलो जगताप डेरी येथे आणि भेट झाली प्रतिक दादाशी....

त्याच बोलणं, त्याची शिस्त सगळच कस एकदम कडक पण सगळ्यांना प्रोत्साहन देणारं. थोड्याच दिवसांत मी ही संघर्ष परिवाराचा एक सदस्य झालो. प्रॅक्टीस,ऑफीस ह्या सगळ्यात दिड-दोन महिने कसे निघून गेले समजलचं नाही. अखेर सुपा-या सुरु झाल्या;पण कर्नाटक सुपारीचा तो दिवस, चारी बाजूने चाहत्यांची ती प्रच्छंड गर्दी ढोल ताशांचा तो गजर,सगळ्यांच्या नजरा आमच्यावर,लोकं आम्हा सगळ्यांचे फोटो काढत होते. जणू काही आम्ही हीरो आहोत असा भास होत होता. आयुष्यभर लक्षात राहील असावीस्मरणीय क्षण...

मागीलवर्षी पर्यंत दुस-या पथकांना लक्ष्मीरोडवर ढोल-ताशा वाजविताना पाहणारा मी आणि आज मला आणि माझ्या पथकाला सगळे वाजवताना पाहत होते... एक वेगळाच अनुभव नेहमी हवा हवासा वाटणारा आणि आज तो पुर्ण झाला आहे...संघर्षातही किती वेगळाच हर्ष आहे हे आज मला कळत आहे...

आभारी आहे मी प्रतिक दादा तुझा आणि संपूर्ण संघर्ष पथकाचा, असे सोनेरी क्षण माझ्या स्मृती पुस्तकात लिहिल्या बद्दल.....

चातकापेक्षाही आतुरतेनेवाट पहात आहे मी पुढील गणेशोत्सवाची...पुन्हा एकदा संघर्ष करण्यासाठी...